کارشناسان به چالش‌هایی مانند هزینه های اضافی، ابهام در روند ارزیابی و نداشتن تعریفی روشن از سلامت روان اشاره دارند. نبود وحدت نظر میان روانپزشکان و روان شناسان در تشخیص سلامت روانی افراد، موجب شده ارزیابی‌‌ها گاه با تضاد همراه شود. همچنین دغدغه‌هایی درباره حفظ حریم خصوصی و احتمال صدور گواهی های بدون پشتوانه علمی نیز مطرح شده است.
بهتر است این موضوع را در نظر بگیرید که سلامت روان مفهومی پیچیده و چندبعدی بوده و نمی توان آن را صرفاً با نداشتن سابقه کیفری یا رفتار قانونی سنجید. پایداری هیجانی، توانایی مدیریت استرس، تعاملات اجتماعی مؤثر و انطباق با شرایط زندگی از جمله شاخص‌هایی هستند که باید در سنجش این مفهوم در نظر گرفته شوند.
در نتیجه بدون تدوین استاندارد های مشخص و یکپارچه در این زمینه، نمی توان از اعتبار گواهی‌‌ها اطمینان داشت یا از جعل و خطا در فرایند صدور جلوگیری کرد. بنابراین اصلاح و شفاف سازی دستورالعمل‌‌ها از منظر علمی، روانشناختی و حقوقی ضروری به نظر می رسد که باید مورد توجه واقع شود.