کد خبر : 696539 تاریخ : ۱۴۰۳/۱۱/۸ - 12:24
کفن پوشان در کف خیابان گروه سیاسی: شورای نگهبان با بهره گیری از نظریه استصوابی هم مجلس را ضعیف کرده است و هم دولت را. انتخابات مجالس اول تا سوم در دوره بنیان گذار جمهوری اسلامی بدون بهره گیری از نظریه استصوابی شکل گرفتند.

نکته مهم اینکه نمایندگانی وارد این مجالس می‌شدند که بیش از 50 درصد رأی واجدین شرایط که در انتخابات شرکت می‌کردند را با خود همراه داشتند، نمایندگان چنین مجالسی می‌دانستند که قوا از یکدیگر جدا هستند و هر یک وظایف خودش را دارد و اعضای هر قوه نمی‌توانند در وظایف قوه دیگر دخالت کنند. وظیفه نمایندگان وضع قوانین است. اما در گذر زمان نمایندگانی وارد مجلس شده‌اند که کمتر از 10 درصد از آرای واجدین شرایط رأی در حوزه انتخابیه خود را داشته‌اند.
منان رئیسی 43 ساله اتهامات سنگینی به ظریف و سران قوا وارد کرده که لازم است دستگاه‌های امنیتی و قضائی به آن ورود کنند. وی گفته: «قانون رسمی مملکت دارد نقض می‌شود، آقای غیرقانون در اجلاس خارج از کشور وقیحانه حکم مسلم خدا را به سخره گرفته و می‌گوید: «در خیابان‌های تهران زنان برهنه دارند راه می‌روند این مسیر درست است. تو غلط کردی که گفتی مسیر درست است»، تو کی هستی که بگویی این مسیر درست است؟ بیجا کردی. آقای اژه‌ای! دو ماه قبل پیش شما آمدم و گفتم وضعیت آقای ظریف را جمع کنید گفتی وظیفه من نیست مجلس ورود کند. نزدیک به ۴۰ روز است کمیسیون امنیت ملی به شما نامه زده با رئیس قوه مقننه صحبت می‌کنیم می‌گوید قوه قضائیه به قوه قضائیه می‌گوییم می‌گوید قوه مقننه! »
این ادبیات سخیف زیبنده یک نماینده مجلس و آموزه‌های اسلامی و فرهنگی ایرانی نیست. اینکه چند نفر موتورسوار یا چند نفر کفن پوش بخواهند برای 85 میلیون ایرانی تعیین تکلیف کنند جای سؤال است. کفن پوشان و این نماینده، آیا می‌دانند در اصل پذیرش دین اکراه و اجبار وجود ندارد. وقتی در اصل دین اکراه و اجبار وجود ندارد آیا در فروع آن یعنی حجاب، اجبار وجود دارد. این جماعت انگار نمی‌دانند شورای عالی امنیت ملی و دیگر نهادها تصمیم گرفته‌اند که قانون حجاب به علت مشکلاتی که در جامعه می‌تواند ایجاد کند اجرا نشود. گفتنی است همفکران همین جماعت در دولت روحانی، در حوزه علمیه به راه افتادند و شعار می‌دادند: آنکه مذاکره شعارت، استخر فرح در انتظارت! اگر انتخابات آزاد بود و برای «انتخاب کردن» و «انتخاب شدن» موانع وجود نداشت و شایستگان، متخصصان، تکنوکرات ها، اقتصاددان و ... را برمی‌گزیدند افرادی مثل منان رئیسی و دیگر اعضای جبهه پایداری وارد مجلس نمی‌شدند و ملت هم امروز این همه مشکل پیش پایش نبود و گفتنی‌های دیگر.
واکنش‌های متفاوت به ماجرای کفن پوشان می‌خوانیم:

ظریف را بازداشت و بازجویی کنید
دبیر شورای امر به معروف تهران در شبکه اجتماعی نوشت: نیرو‌های ضد کودتا باید ظریف را به‌محض ورود به کشور بازداشت و تحت بازجویی قرار دهند؛ در غیر این صورت کشور به‌زودی دچار بحران‌های پیچیده‌تر و بسیار خطرناک خواهد شد.

جماعت کفن‌پوش ما را آگاه کنند
جواد امام، دبیر کل حزب ایثارگران و سخنگوی جبهه اصلاحات در واکنش به تجمعات غیرقانونی علیه ظریف و توهین به رئیس‌جمهور نوشت: اگر بر کشور قانونی دیگر، به جز قانون اساسی فعلی حاکم شده، دست کم رونوشت آن را منتشر کنید تا تکلیف مسئله حاکمیت قانون را بدانیم.

علی مطهری: جلوی آزادی بیان را نباید گرفت
علی مطهری درباره تجمع کفن پوشان علیه معاون راهبردی رئیس‌جمهور و سردادن شعارهای تند و توهین آمیز علیه محمد جواد ظریف، گفت: نمی‌توان آزادی بیان را از کسی سلب کرد و این یک پدیده مثبت است که افراد و گروه‌ها بتوانند شعار بدهند و حرف‌هایشان را بزنند. البته مخالفان این گروه نیز باید این فرصت را داشته باشند که بتوانند پاسخ دهند.
وی درخصوص شعارهای تند تجمع‌کنندگان و تقاضای حکم اعدام برای ظریف و مفسد فی الارض خواندن رئیس مجلس شورای اسلامی، گفت: قضاوت در این مورد با مردم است که تصمیم بگیرند آیا این حرف‌ها را می‌پذیرند یا خیر و آن‌ها را تأیید یا رد کنند، این گروه حرف خود را زده، اینکه درست است یا غلط مردم باید نظر دهند.

روزنامه جوان: اقدام کفن پوشان سراسر ضرر است
روزنامه جوان در یادداشتی با عنوان «ظریف، جنجال عملکرد، جنجال جایگاه» نوشت: جمعی که دقیقاً مشخص نیست چه کسانی هستند و هویت سیاسی آنها چیست، فراخوان‌های مجازی برای تجمع کفن‌پوش در میدان پاستور (مقابل نهاد ریاست جمهوری) می‌دهند تا با سیاست‌های دولت در موضوع مذاکره با غرب و مواضع ظریف و تلاش برای پیوستن ایران به FATF مخالفت کرده باشند. این تجمعات البته فایده که ندارد، چون دولت اعتنایی به آنها ندارد، اما سراسر ضرر است، چون بهانه دست حامیان دولت می‌دهد تا هر مخالفی را از همین جمع بدانند و دنبال سرکوب او باشند. ضمن آنکه باعث می‌شود حاکمیت قانون در جامعه تضعیف شود و هر کس با داد و فریاد دنبال به کرسی نشاندن حرف خود باشد.