«در کوچه‌های عشق» شبیه بداهه نوازی موسیقی است وی افزود: شاگردان اولیه خسرو سینایی در دهه شصت، انجمن فارغ‌التحصیلان مدرسه فیلم‌سازی باغ فردوس را تشکیل دادند و همواره در طول قریب به چهل سال، با او و خانواده ایشان در ارتباط بودند. لقمانی خاطر نشان کرد: زمان ساخت فیلم «در کوچه‌های عشق» در آبادان امکانات چندانی وجود نداشت و البته فرصتی که برای ساخت این اثر به وجود آمده بود نیز نباید از دست می‌رفت. وی ادامه داد: در زمان فیلم‌برداری این فیلم مجبور شدیم تا در ساعات مختلف روز از جمله هنگام ظهر که دمای هوا به بالای ۵۰ درجه می‌رسید، به فیلم‌برداری ادامه دهیم. سینایی تسلط بسیار خوبی بر موسیقی و ریتم داشت. او به نوعی با همه هنرها و مقوله فرم آشنا بود و این موضوع در شیوه و نتیجه نهایی آثارش بسیار تأثیرگذار بود. لقمانی با بیان اینکه در این فیلم هیچ نمایی آرشیوی وجود نداشته و هر آنچه که در تصویر می‌بینیم، ساخته و فیلم‌برداری شده است، افزود: سینایی برای ساخت این فیلم از خاطرات جنگ زده‌هایی که در تهران اسکان داده شده بودند نیز استفاده کردند و قرار بر این شد که برمبنای کلیاتی از این خاطرات، فیلم‌برداری اثر شروع شود و هر شب پیش از شروع به کار مشخص می‌شد که روز بعد قرار است چه سکانس‌هایی را به سرانجام برسانیم و این موضوع از پیش مشخص نبود.
زندگی سینایی پر از نظم بود در ادامه گیزلا سینایی، همسر زنده یاد خسرو سینایی گفت: بسیار خوشحالم که در این جمع حضور دارم و در تمام مسیر نیز احساس بسیار خاصی داشتم. مطمئن هستم که آقای سینایی هم‌اکنون نظاره‌گر این جمع هستند. چند سال پس از ساخته شدن این فیلم، یک تور به بازدید از مناطق جنوب کشور اختصاص پیدا کرد و من نیز توانستم از شهرهای خرمشهر و آبادان بازدید کنم. آقای سینایی برای هنرجویان آبادانی ورک شاپ برگزار کردند و تازه با دیدن این شهر متوجه شدم که مردم این منطقه در دوران جنگ چه شرایط دشواری را تجربه کرده‌اند و فیلم «در کوچه‌های عشق» نیز نمایانگر همین مسئله است. وی ادامه داد: زمانی که تازه جنگ تمام شده بود، سینایی تصمیم گرفت تا فیلمی در این منطقه کارگردانی کند، زیرا گذشت زمان می‌توانست باعث شود تا خرابی‌های حاصل از جنگ به مرور ترمیم شود. سینایی قصد داشت تا ساخت یک فیلم بدون سناریو را تجربه کند، ایده‌ای که اجرا کردن آن بسیار دشوار بود و آقای لقمانی در این مسیر بسیار همراهی کرد.
سینایی برای من آموزه‌های زیادی داشت در ادامه فریدون شیردل فیلمبردار سینما و از همکاران زنده یاد خسرو سینایی گفت: یکی از خصوصیات مهم آقای سینایی، وجود نظم بسیار در زندگی و کار او بود که هیچ‌گاه از آن تخطی نمی‌کرد. برای مثال زمانی که هنرجوی دوره باغ فردوس بودیم، اگر دیر به کلاس می‌رسیدم از ورود به کلاس خودداری می‌کردیم. من پیش از «در کوچه‌های عشق» کارهای متفرقه زیادی از جمله آثار دانشجویی را به همراه آقای سینایی کار کرده بودم.
خسرو سینایی فردگرا نبود قاسم قلی‌پور تهیه کننده و از همکاران زنده‌یاد سینایی نیز درباره او گفت: زمانی که برای بازدید لوکیشن همراه سینایی به ماهشهر رفته بودیم، از رادیو شنیدیم که عراق به کویت حمله کرده است. قرار بود همان روز عصر گروه آقای لقمانی سکانسی را در آتش‌نشانی فیلم‌برداری کنند اما من به سینایی گفتم می‌توان به جای آن، فرار کویتی‌ها را ثبت کنیم. در نتیجه توانستیم صحنه‌ای اعجاب آوری را فیلم‌برداری کنیم. من در کارهای زیادی در خدمت آقای سینایی بودم و باید بگویم که او هیچ وقت فیلم‌سازی فردگرا و خودنما نبود.
سینایی زیر و بم سینما را می‌دانست نظام‌الدین کیایی، صدابردار پیشکسوت سینما گفت: درباره هر اثر خسرو سینایی می‌توان ساعت‌ها به صحبت و گفت‌وگو پرداخت. من از هجده سالگی و در شهر وین با خسرو سینایی آشنا شدم و پس از فیلم «یار در خانه» به دوستان صمیمی و نزدیک یکدیگر تبدیل شدیم. این فیلم براساس مستند «مرثیه گمشده» فیلم‌برداری شد که درباره حمله به لهستان در جنگ جهانی دوم بود.