کار صعود استقلال به مرحله حذفی رقابت‌های لیگ نخبگان به، اما و اگر بکشد. فارغ از نتیجه به دست آمده و همه، اما و اگر‌های پیش‌رو، هواداران استقلال این توقع را داشتند تا تغییرات در بدنه کادرفنی در این تیم با شوک مثبت مواجه شود، اما در عمل اتفاقی که در زمین رقم می‌خورد و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود، تفاوت چندانی با گذشته نداشته است. به هر حال انتظار تغییرات اساسی در سبک بازی و نتایج تیم، باعث افزایش فشار بر موسیمانه شده است. اگرچه هواداران هم باید کمی صبور باشند، اما تاکنون نتایج به‌خوبی نشان‌دهنده پیشرفت محسوسی نبوده است.
استقلال از روز اول کار را در قزوین شکننده و پرنوسان آغاز کرد. کم‌کم کار به جایی رسید که اعتماد به نفس و روحیه نایب قهرمان فصل گذشته و یکی از پرافتخارترین تیم‌های ایران و آسیا از هم پاشیده و این تیم به شکست عادت کرد! در ادامه، اما با جابه‌جایی موسیمانه با نکونام، این توقع می‌رفت یکی از موفق‌ترین مربیان قاره آفریقا خیلی سریع استقلال را هم به مسیر موفقیت بازگرداند. این در شرایطی است که فعلا با حضور موسیمانه، بازی آبی‌ها سر و شکل بهتری گرفته و به انضباط و انسجام نسبی رسیده است. تیم دیگر راحت گل نمی‌خورد و در فاز دفاعی با یک ضدحمله از هم نمی‌پاشد، اما اینکه چرا با وجود آنکه حدود یک ماه از زمان آغاز به کار سرمربی اهل آفریقای جنوبی با استقلال سپری شده، اما پیتسو هنوز نتوانسته مشکلات استقلال را به طور کامل برطرف کند به دلایل مختلفی برای این وضعیت می‌توان اشاره کرد.
مشکل در خط حمله و تمام‌کنندگی: استقلال در پنج بازی اخیر خود تحت هدایت موسیمانه فقط دو گل‌زده که هر دو در لیگ داخلی بوده است. این آمار نشان‌دهنده مشکل جدی در خلق موقعیت و تمام‌کنندگی است. نه بلانکو، نه رمضانی و نه حتی وینگر‌های این تیم از جمله اسلامی هنوز نتوانسته‌اند بار خط حمله این تیم را در فصل جدید برداشته و وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهند. به نظر می‌رسد این مشکل ناشی از عدم ارتباط مناسب میان خط هافبک و حمله و نبود حرکات ترکیبی مؤثر است. در این دیدار هم استقلال بیشتر به ارسال‌های بلند از جناحین متکی بود، اما با نبود مهاجم تمام‌کننده قدرتمند، این استراتژی کارساز نبود.
عدم هماهنگی تاکتیکی: موسیمانه به زمان بیشتری برای تطبیق سیستم خود با بازیکنان نیاز دارد. تاکتیک‌های او هنوز به خوبی در تیم جا نیفتاده‌اند، به خصوص در مقابله با تیم‌هایی که دفاع فشرده‌ای دارند. سرمربی پاختاکور پس از بازی اعلام کرد که با شناسایی تاکتیک‌های استقلال، موفق شدند فضا‌ها را محدود کنند و استقلال را از موقعیت‌سازی بازدارند. درواقع حریفان استقلال، از جمله پاختاکور، با بستن فضا‌ها و دفاع فشرده تاکتیک‌های تیم را خنثی کرده‌اند. درواقع سرمربی پاختاکور به خوبی توانست ضعف استقلال در بازی‌سازی از عمق را هدف قرار دهد، که این خود نشان از عدم انعطاف استقلال در تغییر شیوه بازی دارد. حریف ازبک در بازی دوشنبه‌شب با تمرکز بر بستن کانال‌های عمقی، مهاجمان استقلال را از بازی خارج کرد؛ هرچند این تیم هم با توجه به مشکلات خط حمله خود، بیشتر به حفظ نتیجه فکر می‌کرد!
افت فیزیکی و روانی بازیکنان کلیدی: برخی از بازیکنان تأثیرگذار استقلال، نظیر ماشاریپوف و بلانکو و حتی رامین رضاییان در این بازی عملکرد مطلوبی نداشتند. مطمئناً این موضوع فشار را بر دیگر بازیکنان افزایش داده و مانع از ارائه نمایش مؤثر تیمی در این میدان شد. این در حالی است که در استقلال مدل ۱۴۰۳ بازی‌سازی و خلق موقعیت در تیم به شدت به کیفیت فردی بازیکنان متکی است. بازیکنانی مانند ماشاریپوف و بلانکو در این دیدار عملکرد ضعیفی داشتند. این افت نه تنها تأثیر روانی منفی بر تیم گذاشته، بلکه موجب کاهش اعتماد به تاکتیک‌های موسیمانه شده است.
عدم تطبیق تاکتیکی تیم با ایده‌های موسیمانه: موسیمانه به‌عنوان یک مربی با تجربه، فلسفه بازی خاصی دارد که نیازمند زمان برای پیاده‌سازی است. اما استقلال در حال حاضر از بحران نتیجه‌گیری رنج می‌برد و زمان کافی برای سازگاری تاکتیکی فراهم نشده است. برای مثال، مقابل پاختاکور، عدم انعطاف تاکتیکی و ضعف در انتقال بازی از خط دفاع به حمله به‌وضوح مشاهده شد. مالکیت بالای توپ استقلال (۶۰ درصد) بدون ایجاد موقعیت جدی نشان‌دهنده ناتوانی تیم در شکستن ساختار دفاعی حریف بود!
همه این مسائل نشان می‌دهد موسیمانه برای حل مشکلات استقلال، به زمان بیشتر و شاید جذب بازیکنان مؤثرتر در بازه زمانی پیش‌رو نیاز دارد. از طرفی، بازی‌های بعدی مانند دیدار با الاهلی‌عربستان، آزمون مهم دیگری برای او خواهد بود تا توانایی‌اش را در بازسازی تیم نشان دهد. در هر صورت هواداران استقلال انتظار نتایج فوری و بازی جذاب از تیم مورد علاقه خود را دارند، اما فرایند تغییر سبک بازی و بهبود شرایط زمان‌بر است. این فشار، کار موسیمانه را برای ایجاد تغییرات اساسی دشوارتر کرده و ممکن است بر انگیزه تیم تأثیر منفی گذاشته باشد.
بازی با پاختاکور نتیجه آن نشان داد استقلال هنوز از ضعف‌های ساختاری رنج می‌برد. تیم در خلق موقعیت و بهره‌برداری از فرصت‌ها ناکام است و تاکتیک‌های موسیمانه هنوز به طور کامل پیاده‌سازی نشده‌اند. اما چاره کار استقلال چیست و این تیم برای موفقیت نیاز به چه تغییراتی دارد؟ به نظر می‌رسد افزایش هماهنگی تاکتیکی با تمرکز بر بازی‌سازی در میانه میدان در وهله اول نجات بخش این تیم باشد. همچنین بهبود عملکرد بازیکنان کلیدی و بازسازی اعتماد به نفس آنها می‌تواند قدم دوم در بهبود عملکرد آبی‌ها به شمار برود. یافتن راهکار‌هایی برای مقابله با دفاع فشرده تیم‌های حریف و مدیریت فشار روانی و زمان‌دهی به کادر فنی برای ایجاد تحول هم می‌تواند در این نسخه به کار آبی‌پوشان بیاید. در هر صورت مجموعه این شرایط نشان می‌دهد استقلال با چالش‌هایی چند وجهی مواجه است و تنها یک برنامه جامع می‌تواند تیم را به مسیر درست هدایت کند.
استقلال با ۴ امتیاز از ۵ بازی در رده هفتم جدول گروه غرب آسیا قرار دارد. تیم‌های صعودکننده از این گروه شامل ۸ تیم برتر خواهند بود. شاگردان موسیمانه در ۳ هفته آینده به ترتیب به مصاف الاهلی (که صعودش قطعی شده)، الشرطه عراق و الریان قطر خواهند رفت. در حال حاضر با توجه به اینکه تیم هشتم فعلی جدول یعنی الغرافه نیز ۴ امتیاز دارد و تیم‌های نهم و دهم با ۳ امتیاز در تعقیب هستند، استقلال باید برای تضمین حضور در جمع ۸ تیم روی کاغذ هر ۳ بازی پیش روی خود را ببرد، اما به نظر می‌رسد با توجه به اینکه هر کدام از تیم‌های پایین جدول از جمله پرسپولیس و پاختاکور با تیم‌های صدرنشین بازی داشته یا تیم‌های پایین‌تر استقلال در دیدار‌های رو در رو با هم دیدار می‌کنند؛ به نظر می‌رسد در بهترین حالت برای نماینده آبی‌پوشان ایران، کسب ۵ تا ۷ امتیاز از ۳ بازی بعدی هم متضمن صعود این تیم به مرحله حذفی باشد.
منبع: ورزش سه