کد خبر : 675030 تاریخ : ۱۴۰۳/۸/۲ - 14:06
علی عزت زاده، دبیر انجمن ایران‌شناسی ایران درباره تاریخچه جزایر سه‌گانه: وقتی ایران جزایر را از انگلیس پس گرفت کشور امارات وجود نداشت امارات عربی متحده ۱۹۷۱ (۱۳۵۰ شمسی) تاسیس شد. 2 ماه قبل از تشکیل کشور امارات انگلستان به جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی را در اشغال داشت آنجا را تخلیه و رفت.

سیاست انگلیسی‌ها در آن زمان این بود که اول بحرین را از ایران گرفتند، بعد امارات را تأسیس کرد. علی عزت زاده، دبیر انجمن ایران‌شناسی ایران و تاریخ پژوه در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر نقطه‌نظرهایش را درباره جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی بیان کرده است که گزیده‌ای از آن در ادامه می‌آید:

از دوران باستان خلیج‌فارس و دریای عمان قلمرو ایران محسوب می‌شد، به این معنی که سواحل شمالی و جنوبی هر دو قلمرو یا تحت‌الحمایه بوده، ما از دوران هخامنشی اسناد داریم، دوره ساسانی داریم، دوره اشکانی هم داشتیم تا دوره ساسانی مدارک و اسناد وجود دارد.
*استعمار زمانی به وجود میاید که اروپایی‌ها موفق می‌شوند با کشتی‌های اقیانوس‌پیما از دماغه امید نیک عبور کنند و بیایند به سمت آسیا. یعنی دیگر به راه زمینی هند و چین از طریق ایران نیاز ندارند.
*روز ملی خلیج‌فارس مان، درواقع روزی است که در دوره شاه‌عباس کبیر، سپاه ایران به فرماندهی الله‌وردی‌خان موفق می‌شود که بندر گمبرون را آزاد کند.
*با آزاد کردن بندر گمبرون تمام سواحل جنوبی ایران از پرتغالی‌ها پاک‌سازی می‌شود؛ پرتغالی‌ها در جزیره هرمز مرکز کارشان را قرار داده بودند، بعد هم‌روی بحرین انگشت گذاشته بودند. دقت کنیم که بحرین فقط جزیره بحرین امروز نبوده، یعنی کشور بحرین امروز؛ بلکه سواحل جنوبی خلیج‌فارس نزدیک به بحرین هم بوده که شامل همین دوبی و جبل علی و ابوظبی و...
وقتی می‌گوییم خلیج‌فارس اسمش خلیج‌فارس است، یعنی خلیج‌فارس مال ماست، مال ایران است. وقتی مال ایران است تمام جزایرش هم مال ایران است.
*در زمان صفویه انگلیسی‌ها با ایران رابطه خوبی داشتند و تازه داشتند استعمار را در هند شروع می‌کردند. یعنی پرتغالی‌ها را انداختند بیرون و خودشان رفتند جایشان. آن زمان انگلیسی‌ها نمی‌خواستند ایران را اشغال کنند، ولی انواع و اقسام دسیسه‌ها را علیه ایران چیدند، ازجمله اینکه آمدند و جزایر خلیج‌فارس را در دوره قاجار اشغال کردند. ما کماکان در دوره قاجار نیروی دریایی نداشتیم،
*در مورد بحرین یک سندی هست از یک روزنامه به زبان فارسی چاپ بحرین، خطاب به دکتر مصدق. موقعی که مصدق نخست‌وزیر ایران بود، به دلیل اینکه همین انگلیسی‌ها نفت ایران را تحریم کرده بودند؛ ما درآمد نداشتیم. مصدق اوراق قرضه میفروخته و ملت کمک می‌کردند به دولت برای اداره کشور، حاکمان و درواقع والیان بحرین «استاندار به تعبیر امروز»در این روزنامه خطاب به دکتر مصدق گفتند که از این اوراق قرضه برای ما هم بفرستید!
*یعنی ما هم کمک کنیم به اداره ایران، یعنی خودشان را ایرانی می‌دانستند.
درواقع بله، از این واضح‌تر؟ به زبان فارسی نوشته است، درحالی‌که همان موقع هم بحرینی‌ها ۹۰ درصدشان عرب‌زبان بودند؛ ولی زبان ملی که زبان فارسی است را بلد بوده‌اند. این نشان می‌دهد که در دوره مصدق هم بحرین جز ایران بوده و بحرین طی توطئه‌ای از ایران جداشده، حالا به بحرین نمی‌پردازم.
*سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی را انگلیسی‌ها در اشغال داشتند، درزمانی که هنوز امارات متحده عربی تا سیس نشده بود. بعدازاینکه ایران به بحرین استقلال داد و درواقع از ایران جدا شد ولی نزدیکی زمانش و توالی که به وجود آمده و اینکه انگلیسی‌ها آنجا را تخلیه کردند و ایران رفت آنجا نیرو برد و مستقر شد. موقعی که ایران به بحرین استقلال داد هم هنوز امارات متحده عربی به وجود نیامده بود، این سه جزیره را بریتانیا تخلیه کرد و ایران را گرفت.
*امارات عربی متحده ۱۹۷۱ تأسیس شده، که می‌شود ۱۳۵۰ هجری شمسی. تخلیه این جزایر فکر می‌کنم دو ماه قبل از آن انجام‌شده. برنامه انگلیسی‌ها در آن زمان این بوده که اول بحرین را از ایران گرفتند، بعد این جزایر را تخلیه کردند و بعد امارات متحده عربی را به وجود آوردند، بعد قطر را به وجود آوردند. امارات و قطر و کویت هم همین‌جور به دنبال این‌ها؛ و کشورهایی که از عربستان سعودی تجزیه شدند. خیلی داستان مفصلی دارد.
*چرا این کار را می‌کنند؟ برای اینکه امارات با آن‌ها معامله‌های بزرگی دارد، منافعش از ایران بزرگ‌تر است برای آن‌ها. آن‌ها می‌بینند با ایران هر کاری بکنند هیچ مجازاتی نمی‌بینند، اما اگر با امارات شوخی کنند ممکن است برود سراغ یکی دیگر! ممکن است ضرر کنند!
*ولی وقتی‌که یک‌چیزی یک تاریخچه و سابقه‌ای دارد نمی‌شود که به این راحتی تغییرش داد. امارات از چه موقعی این ادعا را به‌عنوان یک ادعای بین‌المللی مطرح کرد؟
*کشور امارات بر اساس یک توافق تشکیل‌شده است. این از اسمش هم پیداست: امارات متحده عربی. یعنی چند تا امیرنشین، ۷ تا شیخ نشینند که باهمدیگر اتحادیه تشکیل داده‌اند. این‌ها اختلاف‌هایی هم دارند ولی به‌عنوان یک کشور حالا باهم کنار آمده‌اند. تمام سواحل جنوبی همه جزئی از خاک ایران بودند، وقتی به دوران باستان نگاه می‌کنیم و حتی میانه دوره اسلامی این‌ها ایران هستند و به‌هرحال ریشه ایرانی دارند. شکل‌دهندگان تجارت و صنعت در امارات غالباً ایرانی‌اند - غربی‌ها سر جای خودشان ولی در منطقه بسیاری از ایرانی‌ها مهاجرت کردند، ضمن اینکه به دلیل قرابت نژادی که داریم به هم شبیه هم هستند.
*مادر امیر قطر ایرانی است. خانمی از شیراز. آن‌ها تا حدی اصلاً ایران را هم مال خودشان می‌دانند؛ ما این را باید تا حدی بپذیریم و بیاییم هدایتش کنیم. ما باید بتوانیم درست هدایت کنیم، که اگر حرکتی انجام بدهند به نفع ما دربیاید. این ادعایی که این‌ها دارند، از زمان پهلوی هم چک‌وچانه می‌زدند، اسنادش هم هست. ولی بریتانیا مثل یک اهرمی مثل یک بختکی ازش استفاده می‌کرده از زمان پهلوی. یک دوره کوتاهی که طول کشید از وقتی امارات تا سیس شد تا حکومت پهلوی سقوط کرد. یعنی از همان اولی که امارات تشکیل‌شده این ادعا را داشته، منتها کسی آن موقع بهشان اهمیتی نمی‌داده. الان ثروت پیدا کردند، سروصدا پیدا کردند.