ستاره صبح، فائزه صدر: عباس عراقچی وزیر امور خارجه طی هفته‌های اخیر سفرهای خود به کشورهای منطقه را شروع کرد. وی دیدارهای بی سابقه‌ای با سران کشورهای اردن و مصر داشت. عراقچی در گفت و گو با روزنامه مصری الیوم عنوان کرد: با توجه به شرایط کنونی جمهوری اسلامی بیش از هر زمان دیگری ضرورت هماهنگی و رایزنی فوری کشورهای منطقه را احساس می‌کند. رئیس دستگاه دیپلماسی با ذکر این نکته که اسرائیل به دنبال یک جنگ گسترده است خاطرنشان کرد: ما می‌خواهیم صلح و ثبات را در منطقه به ارمغان بیاوریم و هیچ کس در منطقه به جز نخست وزیر اسرائیل از سناریوی جنگ گسترده حمایت نمی‌کند و ما در دامی که «نتانیاهو» پهن کرده، گرفتار نخواهیم شد. با وجود اینکه وزیر امور خارجه و دیگر مقامات ایرانی بارها به عدم تمایل ایران برای ورود به جنگ اشاره کرده‌اند، اما امروز ایران در یک قدمی درگیری با اسرائیل قرار دارد. ستاره صبح در این رابطه با میر قاسم مؤمنی، استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاسی به گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید:
بنا به گفته مقامات ایران، جمهوری اسلامی مایل به ورود به جنگ منطقه نیست. در شرایط کنونی برای پرهیز از گسترش تنش چه باید کرد؟ قتل عام مردم غزه توسط ارتش اسرائیل و ترور رهبران محور مقاومت به ویژه ترور اسماعیل هنیه در تهران، حادثه‌ای نبود که بتوان در برابر آن سکوت کرد. ایران باید برای دفاع از حیثیت خود به اسرائیل پاسخ می‌داد. شاید بتوان گفت سکوت بین‌المللی باعث شد اسرائیل بدون ترس از مواخذه شدن، غزه را به تلی از خاک تبدیل کند، تا به خیال خود الگویی بسازد تا به آن وسیله به دیگر بازیگران جبهه مقاومت و مخالفان و منتقدانش هشدار دهد که اگر صدایتان در بیاید به غزه دیگری تبدیل خواهید شد. یک سال اسرائیل جنایت کرده و دست به اقداماتی زده که برای هر کدام باید جداگانه دادگاهی تشکیل شود و به آن رسیدگی کند، در هر جسارتی که از اسرائیل سر می‌زد، مقامات کشورهای منطقه به ایران سفر می‌کردند و از ایران خواسته می‌شد خویشتن داری کند. ایران صبر استراتژیک به خرج داد و در تله اسرائیل گرفتار نشد. ایران بارها اعلام کرده که نمی‌خواهند وارد جنگ منطقه شود و یا در گسترش تنش نقشی داشته باشد. ولی مسئله دفاع و دفاع از حیثیت موضوعی متفاوت است. اسماعیل هنیه در قلب تهران ترور شد درحالیکه میهمان رسمی جمهوری اسلامی بود. حتی قوانین بین‌المللی نیز حق پاسخ‌گویی ایران را به رسمیت می‌شناسد. موضع گیری ایران نباید به صورتی باشد که اسرائیل از تصمیم ایران برای عدم ورود به جنگ سوء استفاده کند و بیش از پیش برای پا گذاشتن بر خطوط قرمز جسور گردد. ما نمی‌خواهیم جنگی به راه بیاندازیم ولی با کسی که جنگ افروز است برخورد خواهیم کرد منطق ایران این است.
آیا حملات تلافی جویانه ایران در اول اکتبر بازدارندگی لازم را ایجاد کرد یا نه؟ آیا در صورت ادامه تقابل باید برای حملاتی پینگ پنگی و خسرت احتمالی آماده باشیم؟ بالاخره ایران باید در یک نقطه به اسرائیل بگوید دیگر بس است. ایران جنگ طلب نیست به همین دلیل نمایندگان دستگاه دیپلماسی پر کارتین هفته‌های خود را از سر می‌گذرانند. این که ما جنگ طلب نیستم نباید به معنی اهل جنگ نبودن تعبیر شود. ایران در مرحله دفاع ابایی از جنگیدن ندارد. ممکن است تنش میان ایران و اسرائیل ادامه داشته باشد. سفرهای عباس عراقچی در راستای متحد کردن کشورهای اسلامی است. سرکوب محور مقاومت مردم فلسطین امروز مقابل چشم اعراب منطقه انجام می‌شود. حتی نشانه‌هایی وجود دارد که سرکوب حماس از نظر مالی توسط عربستان اداره می‌شود. چراغ سبز آمریکا در کشتار مردم غزه به دلیل قدردانی کاخ سفید از لابی‌های قدرت و ثروت یهود در آمریکا است. کشورهای اسلامی باید متحد شوند و جنایات اسرائیل را محکوم کنند. ملت فلسطین بخشی از جامعه اعراب خاورمیانه است. وقتی اعراب اینچنین نسبت به امنیت مردم فلسطین و حفظ جان و مال و سرزمین آن‌ها بی تفاوت هستند، هیچ بعید نیست که روزی این آتش دامان خودشان را بگیرد.
در چنین شرایطی چه سناریوهایی برای کاهش تنش و برقراری آتش بس در منطقه متصور است؟ یکی از عومل مؤثر در کاهش تنش انتخابات آمریکا است. دموکرات‌ها برای برد به پایان جنگ نیاز دارند. مدت زمان زیادی تا انتخابات نمانده، اگر بایدن می‌خواهد به پیروزی معاون اش خانم هریس کمک کند باید ماشین کشتار و جنایت اسرائیل در خاورمیانه متوقف شود. در چنین شرایطی نتانیاهو به دنبال کسب امتیازات ویژه از حامیان غربی خویش است و در صورت عدم موفقیت سناریو گسترش جنگ را دنبال خواهد کرد.ایران هشیار باشد در جنگی که نتانیاهو به دنبال آن است شرکت نکند، اما همانطور که پیشتر اشاره شد موضع گیری ایران در قبال جنگ منطقه نباید منجر به سوء استفاده اسرائیل شود.