ستاره صبح، فائزه صدر: جمهوری یعنی مردم، در قانون اساسی تاکید بر این است که از انتخاب رهبری به صورت غیر مستقیم از طریق مجلس خبرگان، تا انتخاب رئیس‌ جمهور، اعضای شوراهای شهر و روستا، نمایندگان مجلس و حتی قانون اساسی، باید با تکیه بر آراء مردم باشد. مردم باید در اداره کشور سهم داشته باشند و تشکیل هر نهاد و سازمانی با اتکا به رأی مردم باشد. اما در این میان گروهی اعتقادی به جمهوریت ندارد. بخش کوچکی از جمعیت تندرو و طیفی از اصولگرایان به دنبال حکومت اسلامی هستند. این گروه در دوره‌هایی با انحصار طلبی مردم را از صحنه سیاسی کشور دور ‌کردند. تحت تأثیر دور کردن مردم از فضای سیاسی کشور، در دو انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ جامعه احساس کرد رأی اش تأثیری ندارد و در مقام عمل به جمهوریت نظام توجهی نمی‌شود از این رو پای صندوق حاضر نشد و فضای سیاسی به دست اقلیت تندرو افتاد. دور دوم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نشان داد دو رویکرد حداقلی و حداکثری در جامعه وجود دارد. اقلیتی که می‌خواهد مجلس یازدهم و دولت سیزدهم ادامه پیدا کند و اکثریتی که خواهان تغییر است. ستاره صبح در گفت‌وگو با حسن مرادی، نماینده پیشین مجلس به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می‌خوانید:

سمت و سوی دور دوم انتخابات و میزان مشارکت مردم در این مقطع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مردم به این نتیجه رسیده‌اند که باید شخصی را انتخاب کرد که قادر باشد تصمیمات بزرگ، به نفع منافع ملی بگیرد. ایران کسی را می‌خواهد که منافع ملی برای او نسبت به منافع حزب و گروهی خاص اولویت داشته باشد.
شاید اکثریت نامزد های ریاست جمهوری در زندگی خصوصی، فردی صرفه جو و پاکدست باشند، اما در مورد بیت المال و منافع ملی نگاه های گروهی و جناحی داشته باشند.
همانطور که دیدیم برخی منافع شهر را صرف به در کردن رقیب از میدان کردند و مسیری اشتباه در پیش گرفتند و امروز آن رفتار موجب نارضایتی شهروندان از ایشان شده است. به اصلاح عامیانه گروهی بخاطر قدرت، قیصریه‌ای را به آتش می‌کشند و این دوره از انتخابات زمان نه گفتن مردم به آنها است.

با توجه به تجربیات شما در امور اجرایی و شناختی که از کشور، وضعیت اجتماعی و مشکلات اقتصادی دارید، آیا در این دوره مشارکت بالا خواهد بود یا خیر؟
فاصله رأی دادن و رأی ندادن چیزی در حدود یک ربع تا بیست دقیقه است. رأی دادن نهایتا یک ساعت از هر کسی وقت می‌گیرد. سیستم شناسایی کاملا الکترونیکی است و در نتیجه زمان کوتاه تری برای این امر صرف خواهد شد. من به تمام دوستان سفارش می‌کردم حتی المقدور صبح زود برای انجام این امر اقدام کنند.
اگر تک تک افراد جامعه به عنوان شهروندان ایران، حتی با وجود داشتن عدم تمایل به شرکت در انتخابات که می‌تواند به هر دلیلی باشد مثلا نارضایتی از وضعیت موجود، نرسیدن به حقوق فردی و اجتماعی و... در این بازه زمانی یک ربع تا نهایت یک ساعت از وقت خود را برای این امر اختصاص دهند، نتیجه قطعا پر برکت است.
ما می‌توانیم فرد اصلح را انتخاب کنیم. با عدم شرکت در انتخابات به نسل آینده و به فرزندان خود خیانت کرده ایم. کشور ما در منطقه‌ای واقع شده که پتانسیل استقرار و یارگیری گروه های تندرو وجود دارد. ما و فرزندان ما صاحبان مملکت هستیم و باید طبق اختیاراتی که قانون اساسی برای شهروندان معین کرده است از فرصت انتخاب استفاده کنیم و گزینه بهتر را به پاستور بفرستیم.
مگر می‌شود تنها به فکر مهاجرت بود و نسبت به کشور خود بی تفاوت شد؟! من حدود 10 تا 12 سال در چند کشور اروپایی زندگی کرده‌ام. در دانشگاه به عنوان استاد تدریس کرده‌ام. با توجه به این تجربیات می‌توانم با قاطعیت به مردم و به خصوص به جوانان بگویم که در این کشورها خبری نیست. در باغ سبز به رویمان گشوده‌اند، زندگی در غرب به عنوان شهروند درجه دو سخت و عرصه برای مهاجر تنگ است.
چرا باید وطنمان را با دست خود به تندرو‌ها تقدیم کنیم. سرزمین مادری را که بهترین جا و امن ترین مکان دنیا برای ما است با انفعال و بی تفاوتی به گروه های سیاسی تندرو ببخشیم و خود به دنبال مهاجرت و اقدامت در خارج از کشور، آواره سرزمین های بیگانه شویم.
دور دوم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در وهله اول انتخاب یک زندگی خوب برای همه ایرانیان است. این کشور و این خانه امن است و اگر به آن علاقه داریم و دل بسته وطن هستیم، باید به عنوان یک شهروند ایرانی خود را مسئول بدانیم و برای آینده بهتر کشور و فرزندانمان، نقش خود را ایفا کنیم.

پیش بینی شما از میزان مشارکت در این دوره چیست؟ آیا حضور مردم بیش از دوره اول خواهد بود یا خیر؟
قطعا بیشتر خواهد بود چون پرده افتاده و مردم افرادی را که تنها متون و برنامه های دیکته شده را قرائت می‌کنند شناخته‌اند. مشاوران کاندیدا‌ها را دیدند و بسیاری از حرکت های عوام فریبانه را مشاهده کردند. مردم چند سال اسیر برنامه های بلند پروازانه و وعده های غیر عملی و غیر قابل اجرا بودند. امروز شناخت و آگاهی مردم ایران بالا است.
تندرو‌ها نشان دادند که نه در دولت و نه در مجلس عملکرد موفقی نداشتند از این رو مردم در این دوره با توجه به کارنامه نامزد‌ها رأی می‌دهند و به وعده‌ها و شعار‌ها وقعی نمی‌گذارند. با توجه به آگاهی بالای مردم و این که می‌دانند چه می‌خواهند و چه نمی‌خواهند، پیش بینی من مشارکتی بالا و ثبت رایی معنادار است. دور دوم انتخابات نشان دهنده سلایق جامعه ایران خواهد بود.