یک نماینده مجلس دوازدهم با تأکید بر اینکه باید جایگاه مجلس را در نظام حکمرانی تقویت کنیم، گفت: الآن مجلس در نظام حکمرانی افت پیدا کرده و تعبیری که از امام داریم مبنی بر اینکه «مجلس در رأس امور است» را بسیاری از مواقع نمی‌بینیم؛ و کار نهادهای موازی فراتر از وظایف قانونی آنها شده، پس تقویت جایگاه خود مجلس هم بسیار کلیدی است.
مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با سید شمس‌الدین حسینی را در ادامه می‌خوانید:
فضای افتتاح مجلس دوازدهم را چطور دیدید و به نظر شما این دوره از مجلس شورای اسلامی باید چه اولویت‌هایی داشته باشد؟
به هر حال افتتاحیه مجلس دوازدهم تا حدی از نظر روحی و روانی تحت تأثیر حادثه اندوهناک شهادت رئیس‌جمهور و جمعی دیگر از خدمتگذاران کشور بود، ولی در عین نمی‌شود کار کشور را تعطیل کرد. خوشبختانه مجلس به موقع افتتاح شد و این نشان می‌دهد که کشور باید با نظم در یک سری امور حاکمیتی اداره شود.
اما در خصوص اولویت‌ها باید بگویم که همچنان مسائل اقتصادی در رأی اولویت‌ها است و دشواری‌هایی مثل تورم، کندی رشد اقتصادی، کندی سرمایه‌گذاری و نرخ بیکاری از جمله مسائل اساسی هستند. ولی واقعیت امر این است که به نظرم باید از خود مجلس شروع کنیم و به بیان دیگر، باید جایگاه مجلس را در نظام حکمرانی تقویت کنیم. الآن مجلس در نظام حکمرانی افت پیدا کرده و تعبیری که از امام داریم مبنی بر اینکه «مجلس در رأس امور است» را بسیاری از مواقع نمی‌بینیم؛ و کار نهادهای موازی فراتر از وظایف قانونی آنها شده، پس تقویت جایگاه خود مجلس هم بسیار کلیدی است.
اسامی برخی از نمایندگان مجلس به عنوان کاندیدای احتمالی رئیس‌جمهوری مطرح می‌شود. به نظر شما از نظر قانونی و اخلاقی این درست است که با گذشت تنها یک هفته از افتتاح مجلس، فردی نمایندگی مردم را رها کند و به یک عرصه دیگری از خدمت برود؟
به نظرم مبنا را قانون بگذاریم. اگر مبنا را قانون بگذاریم، قانون منعی قائل نشده است. طبعا اگر منع قانونی و شرعی وجود نداشته باشد، ملاحظات است. اما باید در نظر گرفت اتفاقی که الآن افتاده غیر منتظره بوده؛ یعنی بنا به تقویم سیاسی کشور، انتخابات باید حدود یک سال بعد برگزار می‌شد و تبعا این سؤال شما از اساس منتفی بود. لذا به نظر من وقتی منع قانونی وجود ندارد و اتفاقی که افتاده هم غیر منتظره بوده، نباید چنین چیزی را مبنا قرار داد.
با توجه به اینکه رئیس مجلس عضو سه نفره اجرایی کشور است، برخی افراد این شبهه را مطرح کرده‌اند که نمی‌تواند در این انتخابات نامزد شود. نظر شما در این خصوص چیست؟
به این نکته توجه داشته باشید که رؤسای جمهور هم همیشه دور دوم کاندیدا می‌شوند. آیا آنها مسئولیت ندارند؟! اصلا شما سراغ دارید که رئیس‌جمهوری فقط یک دوره کاندیدا شده باشد؟! پس این ایراد را بر آن هم باید گرفت. لذا من فکر می‌کنم که اساسا از دو منظر باید به آن توجه کرد؛ یکی منظر قانونی است که به نظر من منع قانونی وجود ندارد، مگر اینکه تفسیر کنیم. حتی این سؤال را می‌شود نوع دیگری هم مطرح کرد. آیا هیچ کدام از این سه نفر نمی‌توانند؟
مثلا آقای مخبر می‌تواند؟
به نظرم منع قانونی وجود ندارد. ولی در عین حال ناگفته نماند که چه در دوره‌ای که رئیس‌جمهور می‌خواهد برای بار دوم شرکت کند و چه در این شرایط، این شبهه باقی است. یعنی این شبهه را برای همه رؤسای جمهور که در دور دوم هم کاندیدا بوده‌اند، می‌توانیم مطرح کنیم.
گفته می‌شود که برخی حاشیه‌ها قدرت سیاسی آقای قالیباف را پایین آورده و گواه این ادعا این است که ایشان در انتخابات مجلس دوازدهم نتوانست رأی اول تهران را بیاورد و نفر چهارم شد. آیا این قضیه می‌تواند در کاندیداتوری ایشان در انتخابات رئیس‌جمهوری مؤثر باشد؟
این را باید از خودش بپرسید. به نظرم هر فردی یک ارزیابی و مشاورینی دارد و بر اساس ارزیابی و مشاورین خودش تصمیم می‌گیرد و این سؤالی نیست که من بتوانم از جانب ایشان جواب بدهم.
به نظر شما، افراد دیگری که نام آنها مطرح می‌شود، از جمله آقای احمدی‌نژاد در این عرصه حضور پیدا می‌کنند؟
نمی‌دانم؛ واقعیت امر این است که فعلا لیست‌های مختلفی دارد منتشر می‌شود و تا جایی که من می‌دانم، تقریبا همه این لیست‌ها از طرف خود فعالان سیاسی مطرح می‌شود. من واقعا با هیچ کس مشورت نکرده‌ام که می‌آید یا نمی‌آید.