ستاره صبح، فائزه صدر: وعده خودکفایی گندم در حالی مطرح می‌شود که این محصول از کشاورزان تحویل گرفته شده، ولی هنوز مطالبه گندمکاران پرداخت نشده است. سال گذشته نیز پرداخت پول کشاورز توسط دولت به درازا کشید. همین مسئله سبب شد گندمکاران در آماده سازی زمین خود برای کشت دوم با کمبود بودجه مواجه شوند که اثری منفی بر میزان تولید داشت. ستاره صبح در این رابطه گفت‌وگویی با عطاالله هاشمی، رئیس بنیاد ملی گندمکاران انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به تحویل گندم کشاورزان به دولت و تجمیع این نعمت، شما چه خبر خوشی برای مردم گندم کاران دارید؟ تنها خبر خوش برای کشور، مردم و گندم کاران این است که امسال با توجه به بارندگی‌ها و پراکنش بارندگی و شرایط مساعد جوی و تلاش کشاوزان و استفاده از کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی تولید خوبی داریم. پیش بینی‌ها نشان می‌دهد امسال در تولید گندم خودکفا خواهیم شد. ولی برای خسته نباشید به کشاورزان دستمان خالی است و خبری خوشی که بتواند گندمکاران را خوشحال کند وجود ندارد. دو موضوع اگر اتفاق بیفتد گندمکاران را خوشحال خواهد کرد. یکی پرداخت جایزه تحویل است. هر سال کشاورزانی که گندم خود را به دولت می‌فروختند غیر از قیمت مصوب ۱۷هزار و ۵۰۰ تومان جایزه تحویل ۱۰۰۰ یا ۲۰۰۰ تومانی از دولت می‌گرفتند، ولی امسال علی رغم پیگیری های ما هنوز آقای رئیس‌جمهور این موضوع اعلام نکرده و جایزه گندمکاران اجرا نشده و هنوز خبری از تشویق نیست. دومین مورد که کشاورزان گندمکار را خوشحال می‌کند پرداخت به موقع پول کشاورز است. متأسفانه نزدیک به یک میلیون و چهارصد هزار تن گندم به ارزش ۲۳ همت طی ۴۰ تا ۴۵ روز گذشته از کشاورزان خریداری شده، ولی خبری از پول نیست. طبق قانون ۲۴ ساعت بعد از تحویل گندم باید پول آن به کشاورز پرداخت شود اما تا کنون حق گندمکاران پرداخت نشده است.
بیشتر بخوانید:
به نظر شما دلیل تأخیر پرداخت پول کشاورزان چیست و برای تحویل پول گندمکاران چه زمانی پیش بینی می‌شود؟ دولت در حوزه کشاورزی سردرگمی دارد. شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی مجری خرید است و ما گندم را به این شرکت تحویل می‌دهیم و باید پول را از همین مجموعه بگیریم. ولی وقتی با آنها مذاکره می‌کنیم ما را به سازمان برنامه و بودجه حواله می‌دهند. سازمان برنامه و بودجه هم سازمان هدفمند سازی یارانه‌ها را نشانمان می‌دهد. آیا این وضعیت سردرگمی و آشفتگی نیست؟! برنامه ریزی و مدیریت پرداخت پول گندمکاران شرایط خوبی ندارد. ارگان ها، سازمان‌ها و شرکتهایی که در زمان تعیین مجری خرید تضمینی گندم مسئولیت بر عهده گرفتند موظف و موکلف هستند ۲۴ ساعت بعد از خرید گندم پول کشاورز را پرداخت کنند. این حرف من نیست بلکه تکلیفی است که در قانون برای این مجموعه‌ها تعیین شده است. وقتی مجری خرید گندم را تعیین می‌کنند، بسیاری برای گرفتن این موقعیت سینه چاک می‌کنند. خودشان را به آب و آتش می‌زنند تا از شورای اقتصاد گرفته تا وزیر، رضایت همه را جلب کنند و مجری گری خرید به آنها واگذار شود. آن زمان طبق قانون متعهد می‌شوند که ۲۴ ساعت بعد از تحویل گرفتن گندم کشاورز پولش را پرداخت کنند. کشاورز آن سازمان و شرکت را می‌شناسد چون گندم را به آنها تحویل داده است. نباید کشاورز مجبور شود بعد از تحویل در جای دیگری دنبال پولش بدود. قانون به کشاورز وعده داده ۲۴ ساعت بعد از تحویل گندمش پولش را پرداخت می‌کنند ولی شرکتی که برای گرفتن موقعیت خرید تضمینی گندم ولع دارد مسئولیت خود را به درستی نمی‌شناسد. اگر توانایی ندارند جلو نیایند و مسئولیت نپذیرند. این شرکت ارگان خرید گندم است ولی گندم را تحویل گرفته و ریالی به کسی نپرداخته است. کشاورز باید بین چند سازمان دوندگی کند تا به پولش برسد. دولت وعده می‌دهد ولی عملش سست است و عملیاتی نمی‌شود یا به موقع عمل نمی‌کنند. تولید کننده بذر گندمی را می‌شناسم که یارانه دو سال پیش اش را هنوز از دولت نگرفته است. آسیابانی را سراغ داریم که هنوز هزینه تهیه و نگهداری از آرد سال پیش را از دولت نگرفته است.
به نظر شما در صورت ادامه داشتن این وضعیت چه تبعاتی متصور است؟ آیا این موضوع می‌تواند بر میزان تولیدات آتی گندم کاران تأثیر گذار باشد یا خیر؟ این وضعیت باعث نارضایتی و ناامیدی کشاورزان شده است. کشاورز حق دارد ناراضی باشد و گله کند. من بیم دارم کام شیرین شده از خودکفایی تولید گندم، با نارضایتی از عدم تحویل به موقع پول کشاورز تلخ شود. کشاورزی بزرگترین و واقعی ترین بخش خصوصی در اقتصاد ما است. بالای ۹۸ درصد سرمایه‌گذاری در کشاورزی از بخش خصوصی است. سرمایه کشاورزان است که در این چرخه می‌گردد، دولت در سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی کمترین نقش را دارد. مسائل و مشکلاتی اساسی در این حوزه وجود دارد. در کنار مشقات کار در مزرعه، گندمکار با مشکلاتی مثل بلایای طبیعی درگیر است. مشکلات کشاورز روزمره است. مسئله آب و خاک، مکانیزاسیون و دیگر مصائب این حوزه سرمایه کشاورزان را همواره به خطر می‌اندازد. ولی کشاورزان این ریسک‌ها را با توکل و تلاش خود پشت سر می‌گذارند. در کنار این مشکلات کشاورز انتظار دارد حداقل تسهیلاتش را به راحتی بگیرد. ولی خبری از وام بی بهره و کم بهره نیست. تسهیلاتی که کشاورز می‌گیرد همانی است که یک صنعتگر یا یک فعال در بخش خدمات می‌گیرد. بد عهدی های دولت‌ها در اجرای قانونی که خود مصوب کرده‌اند کشاورزان را آزرده است. قطع شش ساعته برق چاه های عمیق داد این قشر را درآورد. کشاورز خوزستانی، سیستان بلوچستانی، بوشهری و دیگر همکاران ما ۹ ماه پیش کاشته و ۹ ماه جان کنده به این امید که گندمش را تحویل می‌دهد و مزد تلاش ۹ ماهه اش را می‌گیرد. خانواده این کشاورز ۹ ماه منتظر پول گندم نشسته است چه ناامیدی بالاتر از این که چنین زحمت کشانی را از این اداره به آن اداره سرگردان کنیم. اگر پرداخت پول گندم به همین منوال پیش برود کشاورز سال بعد صیفی جات می‌کارد که پر منفعت است ولی آب بر است و مناسب وضعیت آبی کشور نیست و خودکفایی گندم به خطر می‌افتد. کشاورز نسبت به وعده های دولت بی اعتماد شده است چیزی این بی اعتمادی را جبران نمی‌کند زیرا به حقوق کشاورز توجه نمی‌شود.
همچنین هاشمی گفته بود: در گفت‌وگو با خبرنگار بازار اظهار کرد: وزات خانه در خصوص جایزه گندم هنوز اطلاع رسانی نداشته است و قیمت ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان از ابتدا مورد انتقاد بوده و این قیمت منطقی به نظر نمی‌رسد.
هاشمی با تاکید بر این مسئله که در خصوص دریافت جایزه تحویل گندم وزارت خانه اطلاعیه دقیقی نداده است، تصریح کرد: امروز فصل برداشت در مناطق جنوبی است انتظار ما به عنوان پارلمان بخش خصوصی این است که با توجه به اینکه یک به یک برداشت گندم در استان‌ها شروع می‌شود پیش بینی لازم برای پرداخت مطالبات کشاورزان انجام شود تا چرخه با سکته مواجه نشود.