شهراد شاهرخی طهرانی- تحلیلگر مسائل اجتماعی
موضوع امنیت و رفاه یکی از موضوعات مهم است که مسئولان بایستی به آن اهمیت داده و شرایط مناسب و مساعد زندگی را برای مردم فراهم آورند.
از نظر جامعه شناسی مردم و مسئولان لازم و ملزوم یکدیگر می‌باشند و البته این مدیران فرهنگی و اقتصادی و امنیت هستند که بایستی آرامش و آسایش و رفاه ایجاد کنند. متأسفانه شرایط اقتصادی روزهای خوبی را پشت نمی‌گذارد و حال مردم خوب نیست.
اگر شرایط یک زندگی مناسب فراهم نشود، جامعه دچار آسیب فرهنگی و اجتماعی خواهد شد.
امنیت و رفاه مردم دو اصل اساسی در نظام جامعه و سلامت است که اگر به آنها توجه کافی نشود، اقشار فرودست و متوسط جامعه دچار آسیب و بحران خواهند شد. لذا برای اینکه جامعه‌ای به دور از حادثه وخشونت داشته باشیم بایستی زیرساخت‌های اقتصادی و منابع طبیعی کشور را تقویت کنیم تا همه اقشار جامعه بتوانند از سهم زندگی و عدالت اجتماعی برخوردار باشند؛ بایستی رفاه و آزادی در چهارچوب قانون برای مردم فراهم شود تا افراد با امید به فردای روشن، به زندگانی خود بپردازند.
اگر نظام اقتصادی ما رو به بهبودی و توسعه پیش برود، امنیت اجتماعی جامعه هم در شرایط بهتری قرار خواهد گرفت، چرا که این دو یعنی اقتصاد و امنیت بایکدیگر رابطه مستقیم دارند و لازم و ملزوم یکدیگر هستند؛ اگر فقر در جامعه گسترش یابد، امنیت به مراتب کم‌تر خواهد شد و جامعه با آسیب و جرائم اجتماعی مواجه خواهد شد، البته این فقر و آسیب تنها گریبان اقشار فرودست را نمی‌گیرد بلکه سبب پایین آمدن امنیت اجتماعی در قشر مرفه جامعه هم خواهد شد و مرفهین هم از آسیب بی بهره نخواهند بود.
افزایش آسیب‌های اجتماعی لازم است شاخص‌های سلامت اجتماعی مشخص و در جهت بهبود آنها تلاش شود. زیرا سلامت و رفاه اجتماعی در کنار سلامت جسم و روان از اهمیت ویژه‌ای بر خورداراست، و باید بدانیم که این شاخص‌ها به سه حیطه فرد، خانواده و جامعه وابسته می‌باشند. سلامت و امنیت جامعه تا حدود زیادی به مدیران آن جامعه بستگی دارد، اگر مدیران اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و سلامت در وظیفه و امور خود کوتاهی نکرده و کوشا باشند و راه صداقت پیش گیرند، مطمئناً جامعه روی خوش و نشاط و رفاه را خواهد دید. و در واقع این مردم هستند که بایستی احساس رضایت کنند. جامعه‌ای که عدالت محور باشد، قوانین آن هم حول محور عدالت می‌چرخد، و اگر این اعتماد میان مردم و مدیران و تمام اقشار جامعه باشد، آن زمان است که می‌توانیم بگوییم امنیت و رفاه در جامعه حاکم شده است.