به گزارش ستاره صبح آنلاین ترکیه مجبور شد دریچه‌های این سد را باز کند، این اقدام باعث شد آب به‌سوی عراق، سوریه و ایران جاری شود. ترکیه با زیر پا گذاشتن کنوانسیون‌های بین‌المللی دو سد بزرگ «آتاتورک» و «ایلیسو» بر روی رودهای «دجله» و «فرات» که سرچشمه‌های این دو رود در جنوب شرق است کند. این اقدام تجاوزکارانه باعث شده تا حق آبه این دو سد به عراق، سوریه و ایران نرسد، درنتیجه این سه کشور علاوه بر کم‌آبی دچار پدیده خطرناک ریز گردها نیز شده‌اند. این سه کشور باید در گام نخست از طریق دیپلماسی و اگر نشد بازور حق آبه خود را از دو رودخانه دجله و فرات بگیرند.
نزدیک به یک دهه است که ریزگردها بی‌امان بر سر ساکنان بخش‌های وسیعی از جنوب و غرب ایران باریدن گرفته است. کارشناسان با بررسی تصاویر ماهواره‌ای می‌گویند منشا اصلی ریزگردها بیابان‌های عراق، سوریه، اردن، عربستان سعودی و شمال آفریقا است.
به گفته بسیاری از کارشناسان یکی از علل اصلی خشک شدن تالاب‌ها در منطقه غرب آسیا بویژه در عراق، ایران و سوریه و به تبع آن بلند شدن گرد و غبار در منطقه، ناشی از اجرای پروژه عظیم آناتولی در ترکیه است؛ پروژه‌ای عظیم که بر اساس آن بیش از ۲۲ سد و ۱۹ طرح برق‌آبی در حوضه آبریز دجله و فرات ایجاد خواهد شد.
سدسازی‌های ترکیه بر روی رودخانه‌های دجله و فرات اثرات محیط‌زیستی چشمگیری بر اکوسیستم مسیر این رودخانه‌ها در کشور عراق به‌جا گذاشته که باگذشت زمان رو به وخامت می‌گذارد.
مردم ایران نیز به‌ویژه در استان‌های غرب و جنوب با طغیان ریزگردهای برخاسته از تالاب‌های خشک‌شده در جنوب عراق، اثر سدسازی‌های ترکیه را در بالادست دجله و فرات تحمل می‌کنند.
سدسازی های ترکیه مورد اعتراض فعالان مدنی نیز قرار دارد زیرا حدود ۵۵۰ سایت باستانی و آثاری از ۲۰۰۰ سال ق.م تا پایان حکومت عثمانی را زیر آب می برد.
نگران کننده تر آنکه با ممانعت دولت ترکیه از ورود آب فرات به عراق و در نهایت تالاب هورالعظیم یک فاجعه زیست‌محیطی در جنوب غرب ایران شکل گرفت و تالابی که روزگاری محل صید و صیادی اهالی و سیستم طبیعی خنک کننده هوا بود، رفته رفته کارکردهای خود را از دست می دهد.