کد خبر : 413237 تاریخ : ۱۴۰۱/۹/۱۹ - 13:25
سید جلال ساداتیان دیپلمات پیشین در گفتگو با ستاره صبح آنلاین تشریح کرد: پشت صحنه فشار بین المللی علیه ایران در ارتباط با محسن شکاری/ کشورهای غربی تلاش می کنند پرونده ایران را امنیتی کنند پیام فیض:خبرگزاری قوه قضاییه از اعدام یکی از اغتشاشگران تهران خبر داد.محسن شکاری محکوم به محاربه در اقدامی با سلاح سرد خیابان ستارخان تهران را بسته و یک مامور پلیس را نیز مجروح کرد.این خبر واکنش های فراوانی در داخل و خارج اس کشور داشت.کاربران فضای مجازی ظرف چند ساعت 1میلیون بار هشتگ محسن شکاری را توییت کردند.برخی کاربران از اقتدار و سرعت عمل قوه قضاییه تشکر کردند و برخی دیگر نسبت به آن اعتراض کردند.اعدام محسن شکاری باعث شد برخی کشورهای غربی تحریم هایی را علیه ایران وضع کنند.در همین حال وزیر خارجه کشورمان از موضع کشورهای غربی در ارتباط با اعدام محسن شکاری انتقاد کرد و گفت: مقابله با ترور، خشونت و نفرت‌پراکنی از مسئولیت‌های صریح بین المللی است.همچنین سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران از قوه قضاییه بخاطر اعدام اولین اغتشاشگر تقدیر کرد و حسین مظفر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خواست در برابر اغتشاشگران مسامحه نکند.در ارتباط با این موضوع ستاره صبح گفتگویی با سید جلال ساداتیان دیپلمات پیشین انجام داده که در ادامه می خوانید:

  ستاره صبح آنلاین -  به لحاظ قوانین بین الملل آیا اعتراض برخی کشورها نسبت به اعدام محسن شکاری دخالت در امور داخلی محسوب می شود یا خیر؟
اقدامات تحریمی برخی کشورها علیه ایران با ادعای مسائل حقوق بشر صورت می گیرد.اعتراضات اخیر باعث شد تا تعدادی از اغتشاشگران دستگیر شوند.یکی از دستگیر شدگان محسن شکاری بود که به دلیل ایجاد رعب و وحشت با سلاح سرد به عنوان محارب شناخته شد.با توجه به اینکه قوه قضاییه ظرف 74 روز روند رسیدگی به این پرونده را انجام داد و شکاری را اعدام کرد برخی کشورها از توجیهات دلیل اعدام محسن شکاری قانع نشدند.
با استناد به قوانین بین المللی اگر روند دادرسی در هر پرونده به درستی انجام شود اعتراض به رای صادر شده تحت هر شرایطی دخالت در امور داخلی یک کشور محسوب می شود.در پرونده محسن شکاری تنها اعدام وی باعث واکنش های بین المللی نشده بلکه مجموعه ای از عملکردهای در ماه های اخیر باعث شده تا شاهد این حجم از فشار بین المللی به ایران باشیم.

به نظر شما حاصل فشار های بین المللی علیه ایران چه خواهد بود؟
به طور کلی چند مسئله در سیاست خارجی ایران در کنار یکدیگر قرار گرفته است.از نگاه کشورهای غربی ایران همکاری لازم را برای احیای برجام نکرد.بعد از برجام همکاری های نظامی با روسیه را آغاز کرد.جریان اعتراضات اخیر هم باعث شد که به طور کلی کشورهای اروپایی به سمت همکاری با آمریکا بروند.آمریکا با کمک کشورهای اروپایی تلاش می کنند پرونده ایران را یک معضل امنیتی تبدیل کنند.این مسئله باعث فعال شدن مکانیسم ماشه و صدور قطعنامه های بین المللی بیشتری علیه ایران می شود.اگر این مجموعه علیه ایران شکل بگیرد فشارهای بیشتری نسبت به دوره ترامپ علیه ایران به وجود خواهد آمد.
تحریم های شورای امنیت اجازه نمی دهد هیچ کشوری با ایران مراودات اقتصادی یا سیاسی داشته باشد.تا پیش از این تحریم ها یک جانبه از سوی آمریکا وضع شد و سایر کشورها می توانستند با ایران وارد همکاری شوند اما تحریم های بین المللی به هیچ کشوری اجازه نمی دهد که با ایران همکاری کند.

  شما پاسخ امیر عبدالهیان به واکنش کشورهای غربی را چگونه ارزیابی می کند؟
به طور کلی اینکه در پاسخ به کشورها کشوری دیگر را محکوم کنیم تاثیری چندانی در نوع نگاه مجامع بین المللی ندارد و مشکل کشور را حل نمی کند. کشورهای غربی کشورهای قدرتمندی هستند که در حال اجماع سازی علیه ایران هستند.
اگر ایران آلمان را محکوم کند با سایر کشورهای دیگر چه خواهد کرد؟روند به طوری در جریان است که اگر پرونده ایران به شورای امنیت برود کشوری نتواند با آن مخالفت کند.
لجبازی در عرصه بین المللی باعث وضع قطعنامه های امنیتی علیه ایران خواهد شد.


-چرا کشورهای اروپایی به اعدام 80 مخالف دولت عربستان این اندازه واکنش نشان ندادند؟
در بسیاری از مواقع در مورد مسائل حقوق بشری استاندارد دوگانه وجود دارد.غرب در مسائل حقوق بشری نسبت به برخی کشورها استاندارد دوگانه دارد.
دولت عربستان جنازه جمال قاشچقی را مثله کرده و سپس آن را در اسید قرار داد.بایدن در واکنش به این اقدام اظهار کرده بود که دیگر محال است که با عربستان وارد روابط اقتصادی و سیاسی شود.محمد بن سلمان از این اظهارات بایدن نگران شد و به سمت روسیه رفت.اکنون نیز نه تنها آمریکا بلکه بسیاری از کشورهای دنیا از مسئله جمال خاشقچی عبور کرده اند.زیرا روابط خارجی بر اساس منافع تنظیم می شود.
دیپلماسی امروز در روابط بین الملل از آرمان‌ها عبور کرده و به دنبال منافع ملی است.این منافع نیز در مقاطع مختلف متفاوت است و نمی تواند ثابت باشد. به طور مثال اردوغان همواره به دنبال سرگونی بشار اسد بود اما در چند وقت اخیر به دنبال عادی سازی روابط با او است تا مسائل شمال سوریه را به کمک اسد حل و فصل کند.اردوغان در شرایط مختلف تغییر موضوع می دهد تا بتواند منافع خود را از کشورها خصوصا کشورهای همسایه بدست آورد.