ستاره صبح-
صداوسیما همچنان جنجال میآفریند. گویا این نهاد ملی که از بودجه دولتی و درواقع از جیب مردم ارتزاق میکند، تمایلی ندارد رسالت اصلیاش یعنی آموزش، اطلاعرسانی به موقع و مبتنی بر واقعیت، ترویج اخلاقیات، حراست از منافع ملی و... را به درستی انجام دهد. مستندسازی و تخریب افراد در حوزههای مختلف از سیاست گرفته تا فعالان محیط زیستی این روزها بخش مهمی از برنامههای رسانه ملی را تشکیل میدهند. در این بین برخی برنامهها ازجمله برنامه خبری 20:30 و اخیراً برنامه «پرونده ویژه» بیشترین مسئولیت تخریبها علیه دولت و دگراندیشان را به عهده گرفتهاند. روشن نیست یک مجری ساده که قرار است صرفاً یک برنامه را باتوجه به موضوعش اداره کند، فارغ از آنکه حق قضاوت و امرونهی داشته باشد، چگونه به خود جرأت میدهد در برنامهای خطاب به سخنگوی قوه قضائیه اینگونه القاء کند که دستگاه نظارت میبایست با رسانههایی که مسئولیت مهم و شریف اطلاعرسانی را به عهده دارند، مورد برخورد قوه قضائیه قرار گیرند! مجری برنامه «پرونده ویژه» در حضور سخنگوی قوه قضائیه در ارتباط با خودسوزی و فوت «سحر خدایاری» خطاب به وی میگوید: «با رسانههایی که خبر دروغ را منتشر کردند، چه برخوردی قرار است شود و آیا نمایندگان و کسانی که اظهارنظر کردند و اظهارنظر آنها در این زمینه باعث فضاسازی شد، با قوه قضاییه تماس گرفته بودند تا در مورد پرونده کسب اطلاع کنند؟». باید از مجری این برنامه پرسید بر چه اساس حکم شخصی صادر میکند و بیآنکه مسئولیتی داشته باشد، خواهان برخورد قضایی با رسانههای رسمی داخلی و حتی نمایندگان مجلس میشود؟ رئیس صداوسیما باید پاسخ دهد به چه دلیل عموم مطالب مطرح شده در رسانه ملی یکسویه بوده و حتی در شرایطی که نمایندگان مجلس که با آراء عمومی وارد خانه ملت شدهاند و کتباً درخواست دفاع از خود در رسانه ملی را دارند، اجازه حضور در این نهاد را پیدا نمیکنند؟ مگر نه این است که براساس اصل 175 قانون اساسی، آزادی بیان و نشر افکار در صداوسیما به عنوان یک ضرورت حکم شده است؟ آیا آزادی بیان یعنی مستندسازیهایی که بعضاً میتوانند منجر به پروندهسازی علیه افراد شوند؟ آیا رسانه ملی که داعیهدار اخلاقمداری و عدالت است با تهیه مستندهایی از تصاویر خصوصی افراد، وارونه نمایی برخی حوادث و بیتوجهی به اقشار زحمتکش جامعه ازجمله معلمان و کارگران اخلاق مدار عمل میکند؟
اتهام زنی و دروغ علیه دولت روابط عمومی ریاست جمهوری برخی مطالب ذکر شده در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما را شامل «ابهامآفرینی، اتهام و دروغ» علیه دولت خواند و برای اطلاع مردم، در سه محور توضیحاتی را منتشر کرد. اطلاعیه روابط عمومی ریاست جمهوری به نقل از جماران در خصوص مطالب کذب مطرح شده در برنامه فوق، تصریح کرده است: 1. گفته شد که «شورای عالی هماهنگی اقتصادی» با پیشنهاد رئیسجمهور به رهبری تشکیل شده که صحت ندارد. پیشنهاد از طرف رئیسجمهور یا دولت نبوده، بلکه رهبری معظم انقلاب شخصاً در مورد ایجاد چنین تشکیلات جدیدی تصمیمگیری نمودند 2. گفته شد که در «شورای عالی هماهنگی اقتصادی» دو قوه مقننه و قضائیه به دولت کمک میکنند و هر چه نظر رئیسجمهور باشد، آن دو قوه هم حمایت میکنند که به هیچ عنوان واقعیت ندارد. مطالب لازم در شرایط تحریم فعلی مطرح میشود و هر مورد که نظرات سه قوه به اتفاق تصویب شود و مخالف قانون نباشد اجرا میشود و در سایر موارد نیز در صورت موافقت رهبر معظم انقلاب ابلاغ میشود و 3. گفته شد که در این شورا طرح دادگاههای جدید علیه اخلال اقتصادی بدون در نظر گرفتن قوانین مربوط به آیین دادرسی به رهبری پیشنهاد داده شد و ایشان موافقت کردند که این هم کاملاً برخلاف واقع است. رئیس قوه قضائیه وقت طرحی را در جلسه مطرح کردند که ایرادهای فراوانی به آن طرح در همان جلسه مطرح شد. پس از آن جلسه، رئیس قوه قضائیه وقت، طرحشان را مستقیم برای رهبری فرستادند و معظمله نیز تأیید کردند.
میبدی: دستهای پنهان صداوسیما را اداره میکنند حجتالاسلام فاضل میبدی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار ستاره صبح در پاسخ به این سؤال که آیا عملکرد صداوسیما را میتوان قابل دفاع دانست، گفت: «خیر، صداوسیما رویکردی جناحی دارد و در بیشتر مواقع تلاش کرده تا جناح مقابل را به هر قیمتی از پا درآورد». وی آغاز رفتارهای جناحی و دور از اخلاق و عدالت رسانه ملی را از زمان دولت سید محمد خاتمی و ساخت مستند «هویت» عنوان کرد و اظهار داشت: «امروز همان مسیر با ساخت سریال گاندو و استفاده ابزاری از برخی اسطورههای مذهبی ادامه دارد». میبدی معتقد است دستهای پنهانی صداوسیما را اداره میکنند که ارتباطی با مصالح و منافع ملی ندارند. این روحانی اصلاحطلب میگوید: «صداوسیما به دنبال ایجاد تفرقه، دوقطبی سازی و بدبینی در جامعه است». به عقیده وی صداوسیما با ظاهری مذهبی مدعیات دینی دارد، اما اگر خوب عملکرد این نهاد را بررسی کنیم، بهجز آنکه برای دولت ایجاد مانع کند، کار دیگری انجام نداده است. میبدی میگوید: «صداوسیما در عمل اخلاق ستیزی را ترویج میکند». وی در ادامه میافزاید: «این رویکرد تبعات بسیار بدی برای جامعه دارد؛ چراکه درصد بالایی از مردم هنوز هم از صداوسیما الگو میگیرند و این رسانه در خانههای بسیاری از ایرانیان تأثیرگذار است. ترویج خرافات در ایام دهه محرم در حالی که میتوان مسائل زیادی را در قالب علمی آن مطرح کرد هر سال پررنگتر میشود و همه ساله بر تبلیغ خرافات میافزایند. بسیاری از این مسائل چیزی بهجز بدعت نیستند». این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به برنامههای صداوسیما در ارتباط با ایام محرم میگوید: «روایتهایی که صداوسیما از رخدادهای محرم دارد، اسطورهای و افسانهای است و به درد انسان امروزی نمیخورد». فاضل میبدی در پاسخ به این سؤال که آیا رسانه ملی در تبیین جایگاه روحانیت موفق عمل کرده یا خیر، اظهار داشت: «روحانیتی که صداوسیما تبیین میکند، روحانیت واقعی نیست. روحانیت واقعی استقلال دارد و بر روی سکوی امربهمعروف و نهی از منکر میایستد. روحانیت واقعی باید با اسلام برخوردی علمی و عقلانی داشته باشد. قالب روحانیونی که در صداوسیما مطرح هستند، استقلال خود را حفظ نکردهاند و با مسائل دینی به طور عقلانی برخورد نمیکنند. کسانی که پایگاه حوزوی قدرتمندی دارند در صداوسیما کمتر دیده میشوند».
احمدی: صداوسیما خود را در یک حاشیه امن تصور میکند دکتر نعمت احمدی، حقوقدان نیز در گفتوگو با ستاره صبح در ارتباط با عملکرد صداوسیما معتقد است: «اعمال صداوسیما به لحاظ حقوقی بار مجرمانه دارد. این نهاد یک حاشیه امن برای خود متصور است؛ چراکه خود را زیر نظر مقام رهبری میداند». این حقوقدان میافزاید: «این در حالی است که مقام معظم رهبری بارها تأکید داشتهاند که نظارت بر صداوسیما تشکیلات مخصوص به خود را دارد و ایشان صرفاً براساس قانون اساسی ریاست این نهاد را برمیگزینند». دکتر احمدی بر این عقیده است به دلیل آنکه رئیس صداوسیما توسط رهبری انتخاب میشود، دستگاههای نظارتی کشور به همین جهت خود را ملزم به نظارت بر این نهاد نمیبینند و درنتیجه اعمال مجرمانه صداوسیما رصد نمیشوند. وی در ادامه میگوید: «تعیین رئیس صداوسیما توسط رهبری دلیل نمیشود معترض اعمال مجرمانه این نهاد نشویم. نهادهایی که ناظر و یا مسئول هستند میبایست تفاوت نماینده رهبری بودن را با مصون بودن از خطا درک کنند و اگر جرمی در آن مجموعه اتفاق افتاد، با آن برخورد کنند». وی در پاسخ به این سؤال که در صورت تخلف از سوی صداوسیما، این شورای نظارت بر صداوسیماست که باید ورود کند یا قوه قضائیه، اظهار داشت: «دادگستری مرجع تظلم عامه است. ما نمیتوانیم نهادی اختصاصی ایجاد کنیم تا این نهاد صلاحیت ذاتی دادگستری را از بین ببرد، لذا اگر جرمی اتفاق بیفتد هیئت نظارت مرجع تشخیص نیست. هیئت نظارت دستورالعملها و شرح وظایفی دارد و فاقد جایگاه قضایی است».