ستاره صبح آنلاین-گزارش‌های خبری حاکی از آن است که دولت بایدن به‌اشتباه 9 عضو یک خانواده افغان ازجمله شش کودک را به‌تلافی حمله انتحاری هفته گذشته که منجر به کشته شدن 13 سرباز آمریکایی شد را به قتل رسانده است. حادثه‌ای که خود مصداقی بر یک پایان غم‌انگیز و بیمارگونه از جنگ 20 ساله در افغانستان است.
گران‌ترین دستگاه نظامی و اطلاعاتی روی زمین با وعده «سخت‌گیری» علیه گروه داعش باز مرتکب اشتباهی دیگر شد؛ گروه تروریستی که ناگهان دوباره مسئولیت حمله انتحاری را بر عهده گرفت. مداخله‌گرها دوست دارند وانمود کنند که به دختران و زنان در افغانستان اهمیت می‌دهند، اما این درواقع توجیهی ناامیدکننده برای ادامه اشغال 20 ساله ایالات‌متحده است. آن‌ها می‌گویند که اگر ما برویم، دختران و زنان افغانستانی توسط طالبان سرکوب و مورد تبعیض قرار خواهند گرفت.
تصور اینکه یک تبعیض بدتر از سوزانده شدن توسط حمله یک پهباد است، سخت است؛ اما این حملات با «خسارت جانبی»، درست مانند حمله انتحاری روز یک‌شنبه در طول 20 سال گذشته باعث کشته شدن تعداد زیادی از غیرنظامیان شده است.
این بدترین بخش از تمامی این جنگ وحشتناک است؛ 20 سال است که روزانه مردم غیرنظامی به خاطر تلاش‌های «شریف و نجیبانه!» ایالات‌متحده و ادعای این کشور برای بازسازی افغانستان کشته می‌شوند؛ اما رسانه‌ها و جنگ‌افروزانی که در طول این سال‌ها برای منافع بخش خصوصی و شرکت‌های نظامی-صنعتی داستان‌سرایی و زمینه را برای برخوردهای نظامی فراهم می‌کردند، نمی‌توانستند به فکر شهروندانی باشند که جانشان را در این جنگ بیهوده از دست می‌دادند.
بر اساس گزارش‌ها متأسفانه دو نفر از کودکانی که در روز یک‌شنبه کشته شدند فقط دو سال سن داشتند و مجبور شده بودند بهای یک سیاست خارجی شکست‌خورده و خونین را بپردازند. بله، کل ماجرای خروج از افغانستان یک افتضاح بوده است. بایدن، به‌ویژه برنامه‌ریزان نظامی و مشاوران نالایق او، سزاوار بسیاری ازآنچه در هفته گذشته یا بیشتر در مورد این بی‌کفایتی بر او جمع شده است، هستند.
شاید اگر وزیر دفاع و رئیس ستاد مشترک بایدن زمان بیشتری را صرف برنامه‌ریزی برای خروج از افغانستان و وسواس کمتری در مورد چگونگی تبدیل ارتش ایالات‌متحده به یک آزمایشگاه برای مارکسیسم مذهبی باهدف مقابله با چین و کشورهای آسیای میانه می‌کردند، ما درواقع می‌توانستیم یک طرح و برنامه قابل‌اجرا و کارسازتر داشته باشیم.
ما می‌دانیم که متخصصان واقعی مانند سرهنگ «داگلاس مک گرگور» برنامه‌ای برای خروج داشتند که می‌توانست جان بی‌گناهان را نجات دهد؛ اما ازآنجاکه این کهنه سرباز ارتش ایالات‌متحده توسط تبلیغ منفی آسیب‌دیده بود از وی برای بیدارباش و خروج نظامیان پنتاگون مشورتی گرفته نشد.
ترامپ همچنین باید بخشی از تقصیری را که بایدن بر دوش می‌کشد را به عهده بگیرد. او سال‌ها پیش می‌خواست از افغانستان بیرون برود، اما هرگز شهامت این را نداشت که در برابر ژنرال‌ها و متخصصان نالایق ایستادگی کند؛ افرادی که وی آن‌ها را برای مشاوره‌های احمقانه به کار گرفته بود. به همین ترتیب، بسیاری از محافظه‌کاران (به‌ویژه نو محافظه‌کاران) ناامیدانه به بایدن حمله می‌کنند نه برای اینکه چگونه از افغانستان خارج شده است، بلکه به این دلیل است که اصولاً چرا او ما را از افغانستان خارج می‌کند. این موضوع به شما می‌گوید که باید بدانید جنگ برای آتش افروزان چقدر سودآور است.
من همیشه گفته‌ام «ما فقط وارد شدیم و برای خروج برنامه‌ای نداشتیم»، من در کنار این دیدگاه می‌ایستم. بله شما فقط می‌توانید «از این مداخلات ابلهانه خارج شوید ... اما برای این کار شما قطعاً به یک نقشه نیاز دارید!
30 آگوست 2021
تارنمای انستیتوی ران پل
برگردان و اقتباس علی‌اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com