ستاره صبح-
۱۱۳ سـال از امضـای فرمان مشروطیت توسط مظفـرالدین شـاه قاجار در ۱۴ مـرداد ۱۲۸۵ و سالگـرد تأسیس قانون و مشروطیت حکومت به قانون گذشت. جنبش مشروطیت از نارضایتی مـردم از شرایط نابه‌سامـان و ناعدالتـی‌های حکـومت قاجـاریه ریشـه می‌گرفت که به‌جـای برنامه‌ریـزی در مـورد آبادانـی ایـران و اصلاحات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، فقط به سرمایه اندوزی و زندگی شاهانه خود فکر می‌کردند. این اعتراضات با بست نشستن علما در قم و دیگر مردم درسفارت انگلیس، گسترش پیدا کرد. ولی با توجه به این‌که از زمان تأسیس مدرسه دارالفنون در زمان صدارت امیرکبیر و مواجهه جامعه ایران با غرب از طریق اعزام دانشجویان به فرنگ و نیز سیاحت نخبگانی چون سید جمال‌الدین اسدآبادی به فرنگ و آشنایی ایرانیان و طبقه نخبه ایرانی با افکار تجددخواهانه و نظام‌های پارلمانی اروپا، جامعه نخبگان و علمای ایران به این باور رسیده بودند که شرط توسعه جامعه ایران، قانون و آزادی است و به‌این‌ترتیب، جنبش مشروطه‌خواهی در ایران، بسیارسریع، به سمت خواست استقرار قانون و تأسیس مجلس برای قانون‌گذاری پیش رفت و نهایتاً در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵، فرمان مشروطیت صادرشد.جنبش مشروطه، رویدادی مهم در بیداری ایرانیان بود. مهم‌ترین دستاورد جنبش مشروطیت را می‌توان مقید و مشروطه کردن حکومت به قانون و تأسیس مجلس به‌عنوان مرجع قانون‌گذاری دانست.اما اینک پس از ۱۱۳ سال از ۱۴ مرداد ۱۲۸۵، پرسش این است که تا چه حد قانـون در کشور نهادینه شده است و همه ارکان حکـومت، مقید و مشـروط به قانـون است؟