ستاره صبح-سخنان ظریف در اجلاس امنیتی مونیخ بیش از آنکه همراه با رویکردی علمی و مبتنی بر واقع‌گرایی باشد، از سر خشم بود. اینکه اروپا را متهم به کم‌کاری در اجرای تعهداتش کنیم راه به جایی نمی‌برد. اختلافاتی که امروز میان ایران و اروپا وجود دارد، تنها از طریق مذاکره و گفت‌وگو قابل حل است. لازمه هر مذاکره و گفت‌وگو نیز بده بستان دو طرفه است و نباید یک‌سویه به ماجرا نگاه کرد. پیشنهادات اتحادیه اروپا برای کاهش فشار تحریم‌ها بر ایران متعاقباً با درخواست‌هایی همراه است که اگر مقامات واقعیت‌ها را نپذیرند مشکلات آینده دوچندان خواهد شد. اتحادیه اروپا پنجره ایران به سوی جهان است و نباید این روزنه را از دست داد. اگر مثلث آمریکا، عربستان و اتحادیه اروپا را در نظر بگیریم، اتحادیه اروپاست که برای حفظ شأن خود تا حدودی در برابر آمریکا نافرمانی می‌کند که به سود ایران است. نمی‌توان انتظار داشت اروپا به ایران امتیازات اقتصادی بدهد، اما در مقابل زمانی که درخواستی می‌کند با بی‌توجهی با آن برخورد شود. البته نویسنده می‌پذیرد که درخواست اروپایی‌ها ازجمله در مسئله موشکی سنگین است، اما ممکن است مصلحت ایجاب کند در قبال این درخواست‌ها انعطاف نشان داد. برای نمونه در حوزه حقوق بشر کارهایی مانند کاهش اعدام‌ها در حال انجام است که می‌تواند ما را به روابط با اروپا خوشبین کند. در یک نمونه دیگر شمخانی گفت می‌توانیم سطح پرواز موشک‌ها را کنترل کنیم و کاهش دهیم. زمانی که می‌شود با چنین اقداماتی حساسیت‌ها و نگرانی اروپا را کاهش و امتیازات اقتصادی گرفت، جای تعجب دارد که مقاومت صورت ‌گیرد. نباید فراموش کرد که با از دست دادن اروپا فشارها بیشتر خواهد شد و ایران نه تنها از نظر اقتصادی، بلکه از نظر امنیتی و سیاسی دچار چالش خواهد شد. صحبت‌های تند رئیس‌جمهور، نمایندگان مجلس و... به نفع طرف‌های آمریکایی است که تلاش می‌کنند ایران را در جهان منزوی کنند. اظهارات ظریف در اجلاس امنیتی مونیخ دیپلماتیک نبود و بیشتر به واکنش‌های محفلی می‌مانست. کاری که آمریکا امروز در ونزوئلا انجام می‌دهد، دخالت در نظام سیاسی یک کشور است؛ بنابراین متهم کردن این کشور به اینکه می‌خواهد نظام جمهوری اسلامی را سرنگون کند چندان تأثیری در رفتار این کشور نخواهد داشت. جمهوری اسلامی نمی‌تواند با آمریکا وارد مذاکره شود، اما مذاکره با اتحادیه اروپا ممکن و مفید است.

دفاعی ناتو، آن را یک تعهد جاری سخت‌گیرانه و نه یک هدف نامید و گفت درحالی‌که بیشتر اعضای اتحادیه اروپا طبق دستورالعمل رفتار کرده‌اند حقیقت این است که بسیاری از متحدان ما در ناتو هنوز باید تعهد بیشتری از خود نشان دهند. او همچنین مخالفت آمریکا از پروژه خط لوله مشترک نورد استریم 2 آلمان-روسیه را ابراز و اظهار داشت واشنگتن نگران آن است که اروپا بیش‌ازحد به گاز روسیه وابسته شود. وی گفت: ایالات‌متحده آن دسته از شرکای اروپایی را که موضع قوی‌تری در برابر نورد استریم 2 اتخاذ کرده‌اند موردستایش قرار می‌دهد؛ و ما دیگرانی را هم که این کار را انجام دهند خواهیم ستود. مرکل اشاره کرد که اروپا در میان سایر گزینه‌ها، همچنین دارای پایانه‌های کافی برای دریافت گاز مایع از ایالات‌متحده است. هیچ مشکلی در برابر دریافت گاز از ایالات‌متحده وجود ندارد و از طرفی خارج نمودن خط لوله گاز روسیه نیز یک اشتباه استراتژیک خواهد بود. سخنرانی مرکل با استقبال گرم حضار و با کف زدن‌های مؤدبانه پنس روبرو شد. مرکل و مایک پنس پس از ایراد سخنرانی به‌صورت رودررو با یکدیگر ملاقات کردند و مایک پنس به خبرنگاران گفت که ما در مورد همه مسائل به‌صورت صادقانه به گفتگو پرداختیم. جو بایدن، معاون پیشین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده که در هنگام مذاکره درباره معاهده هسته‌ای ایران در مصدر کار بود، نزد مرکل رفت و به خاطر دفاع وی از معامله ایران به‌عنوان «توافق‌نامه‌ای قابل‌توجه» تشکر کرد. بایدن گفت: آمریکایی که من می‌بینم نمی‌خواهد به جهان پشت نماید.
16 فوریه 2019
تارنمای تایم آمریکا
برگردان شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com