انگار مخالفت با بهبود روابط خارجی و وزیر خارجه، که از پیش از انعقاد برجام آغازشده بود، پایانی ندارد. انتشار فایل صوتی سخنان محمدجواد ظریف که توسط «دفتر مطالعات استراتژیک» نهاد ریاست جمهوری تدوین‌شده بود، طوفان به پا کرده و باعث اتفاقات تأمل‌برانگیز هم شده است. دادسرا به موضوع ورود پیداکرده و قرار است از صدر تا ذیل، یعنی انجام مصاحبه تا افشا و پخش آن رسیدگی قضایی شود. دراین‌ارتباط حدود 20 نفر که نامشان فاش نشده، ممنوع‌الخروج از کشور شده‌اند و حملات توپخانه‌ای به رئیس‌جمهور و وزیر خارجه توسط اصولگراها و رسانه‌های آن‌ها در حال انجام است. آن‌ها انگار موضوعی داغ‌تر و پرحاشیه‌تر از یک فایل صوتی پیدا نکرده‌اند که این‌قدر با شدت و حدت به رئیس‌جمهور و وزیر خارجه می‌تازند. مثل این‌که مسئله دست‌کاری بودجه 1400 پس از نهایی شدن در صحن علنی مجلس، برایشان مهم نیست؛ موضوعی که احمد توکلی، نماینده پیشین مجلس آن را «خیانت» ارزیابی کرده است. موضوع دست‌کاری در بودجه مصوب مجلس، اگر پیامدش از انتشار فایل صوتی سخنان ظریف بیشتر نباشد، کمتر نیست؛ پرسش این است که چرا دراین‌باره سکوت شده است. نویسنده در ارتباط با انتشار فایل صوتی چند نکته و چند  پرسش را مطرح می‌کند. 1. دولت، منتخب مردم است و با پشتوانه 24 میلیون رأی کارش را شروع کرده است، بنابراین با این پشتوانه می‌تواند نظر مقامات رسمی و غیررسمی درباره موضوعات مختلف را ثبت و ضبط و آن را منتشر کند، مگر اینکه مصاحبه‌کننده گفته باشد مصاحبه پخش نشود. دراین‌ارتباط به یک نمونه تاریخی اشاره می‌شود، امیر اسدالله علم، وزیر دربار و نزدیک‌ترین فرد به محمدرضا شاه پهلوی بود. او برداشت‌هایش از نحوه اداره کشور و کارهای فردی که شاه انجام می‌داد را مخفیانه می‌نوشت و وصیت کرده بود 10 سال پس از مرگش منتشر شود که همین‌طور هم شد. کتاب «خاطرات علم» در شش جلد (نخست در اروپا و سپس در ایران) چاپ‌شده و مستندترین اثر درباره داوری نسبت به کارنامه دوران پهلوی به شمار می‌رود. 2. دنیای مدرن به‌گونه‌ای در حال شکل‌گیری است که اسناد محرمانه و طبقه‌بندی‌شده که پیش‌ازاین مهم بودند، به دلیل «شیشه‌ای» شدن دولت‌ها و پارلمان‌ها به‌تدریج در حال منسوخ شدن است. اصل انجام مصاحبه در مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری به‌عنوان یک کار پژوهشی انجام‌شده است، بنابراین دیر یا زود این مصاحبه باید منتشر می‌شد، مگر اینکه مخالفان دولت بگویند از اصل چنین پروژه‌ای نباید انجام می‌شد. 3. مردم، صاحب انقلاب و کشور بوده و هستند. بنیان‌گذار جمهوری اسلامی نیز گفته میزان رأی ملت است. اگر این نظر پذیرفته است، در موضوعات اختلافی که عده‌ای موافق و عده‌ای مخالف‌اند، می‌توان مثل بسیاری از کشورها با «همه‌پرسی» به افکار عمومی مراجعه کرد و آنچه مردم نظر دادند به همان عمل شود. برای مثال در سوئیس وقتی درباره موضوعی بین مردم اختلاف‌نظر وجود دارد، اگر 50 هزار امضاء جمع شود، بلافاصله رفراندوم برگزار می‌شود و با اعلام نتیجه، اختلاف پایان می‌یابد. درباره آنچه اقلیت در کشور انجام داده و می‌دهد و اکثریت مخالف آن است، آیا نباید همه‌پرسی برگزار شود تا معلوم شود مردم در روابط خارجی، به نگاه به شرق رأی می‌دهند، یا به نگاه غرب، یا به هر دو با رعایت منافع ملی؟ 4. رئیس‌جمهور بارها گفته لازم است واقعیت‌ها به مردم گفته شود. آقای رئیس‌جمهور؛ شما 24 میلیون رأی ایرانی‌ها را با خود دارید، اگر شما واقعیت‌ها را به مردم نگویید، مردم کوچه و بازار باید واقعیت‌ها را بگویند؟ آقای روحانی؛ در پرده و دوپهلو سخن نگویید. شما یا سخنان وزیر خارجه را قبول دارید، یا نه. در هر دو صورت شما که میگویید واقعیت‌ها باید به مردم گفته شود، از همین‌جا شروع کنید، بقیه‌اش طلبمان. اگر حرف‌های ظریف غلط است، او را مثل حسام‌الدین آشنا برکنار کنید و اگر سخنانش درست است، از او دفاع کنید. شما به یاد دارید وقتی امیرانتظام سخنگوی دولت موقت به اتهام جاسوسی دستگیرشد و او هرگز آن را نپذیرفت، مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت در دادگاه حاضر شد و گفت: آنچه در مذاکره با آمریکایی‌ها انجام‌شده، نظر من بوده، اگر می‌خواهید باکسی برخورد کنید با من برخورد کنید نه امیرانتظام. حال شما هم می‌توانید دو اقدام انجام دهید؛ یا دفاع از ظریف یا برکناری او و گفتن واقعیت‌ها به مردم.