فریدون مجلسی: اسرائیل ناچار است دست از لجاجت ها و تجاوزگری ها بردارد
یک دیپلمات پیشین می گوید: معتقدم باید مسائل با حداکثر فشار بین المللی روی کسانی که به اشغال و تجاوز روی آورده اند حل و فصل شود، مساله اساسی از همین دیدگاه است. زمان مانند گذشته به سود اسرائیل تمام نمی شود. امروز کشور های عربی به لحاظ مالی و توسعه صنعتی و اقتصادی و روابط بین المللی به قدری غنی شده اند که دیگر اسرائیل نمی تواند با کل جامعه عربی به صورت گذشته به عنوان نیروی برتری که همیشه در جنگ ها پیروز می شد عمل کند. از سوی دیگر حامیان اسرائیل مثل اروپا و آمریکا به روابط خود با کشور های عرب اهمیت بیشتری می دهند تا روابط آن ها با اسرائیل یا اینکه این وضعیت به تدریج در حال روی دادن خواهد بود.
فریدون مجلسی در گفت وگو با خبرنگار شفقنا آینده در پاسخ به این سوال که به نظر می رسد جنگ غزه آینده روشنی ندارد و امکان آتش بس معلوم نیست. اسرائیل به دنبال چیست و در این منطقه چه اهدافی را دنبال می کند؟ اظهار داشت: اگر معتقد به اصول روابط بین الملل و جلوگیری از اشغال و تهاجم و… باشید یک مساله دیپلماتیک در جریان خواهد بود که باید با فشار های بین المللی حل شود. برخی مقاومت مسلحانه را مشروع می دانند، همان طور که در الجزایر مقاومت مسلحانه در برابر فرانسه منجر به استقلال الجزیره شد ولی در مقاومت مسلحانه هم آن نیروهایی که این کار را می کنند باید حمایتی از جانب کل یک ملت داشته باشند و ثانیا اگر اقدام می کنند مسئولیت آثار و عواقب اش را بپذیرند، یعنی مطمئن باشند که این اقدام مسلحانه به موفقیت خواهد انجامید.
وی افزود: من معتقدم باید مسائل با حداکثر فشار بین المللی روی کسانی که به اشغال و تجاوز روی آورده اند حل و فصل شود، مساله اساسی از همین دیدگاه است. زمان مانند گذشته به سود اسرائیل تمام نمی شود. امروز کشور های عربی به لحاظ مالی و توسعه صنعتی و اقتصادی و روابط بین المللی به قدری غنی شده اند که دیگر اسرائیل نمی تواند با کل جامعه عربی به صورت گذشته به عنوان نیروی برتری که همیشه در جنگ ها پیروز می شد عمل کند. از سوی دیگر حامیان اسرائیل مثل اروپا و آمریکا به روابط خود با کشور های عرب اهمیت بیشتری می دهند تا روابط آن ها با اسرائیل یا اینکه این وضعیت به تدریج در حال روی دادن خواهد بود.
وی تصریح کرد: این دیدگاه وجود دارد که اسرائیل در سال های اخیر می کوشید دل کشور های عربی را به دست بیاورد و روابط اش را با آن ها به سوی روابط متعارف سوق بدهد. کشور های عربی کودک نیستند و به سادگی گذشته ها را فراموش نخواهند کرد و به روابطی متقابل روی نمی آورند بدون آنکه بهایی بستانند. آنقدر که رابطه با اعراب برای اسرائیل مهم است این رابطه برای اعراب واجد اهمیت نیست و حتی می تواند موجب مشکلاتی در داخل این کشور ها شود چون که ملت ها تعصباتی منفی درباره اسرائیل دارند.
وی ادامه داد: من می خواهم این نتیجه را بگیرم که در شرایط متعارف اسرائیل ناچار است در برابر رفع خصومت و مشکل نابود سازی دست از لجاجت ها و تجاوزگری ها بردارد و آن هم بدون عقب نشینی از شهرک سازی ها و اشغالگری ها در نوار غزه و رود اردن امکان پذیر نیست. بنابراین وقتی راه حل نهایی می تواند به دست بیاید نیازی به راه انداختن این جنگ نبود. امیدوارم این همه قربانی که مردم غزه دادند و این ویرانی ها و خرابی ها به نحوی جبران شود که در عوض بتوانند با بهره مندی از حمایت های ملت ها و کشور های ثروتمند عرب که مساله اصولا به آن ها مربوط می شود بازسازی بکنند و از شهرک ها و شهرک نشین ها مناطقی را گرفته و به فلسطینیان بومی همان منطقه واگذار کنند تا این شر از سر منطقه کم شود.