در متن بیانیه رئیس جمهوری پیشین ایران آمده است:
«به نام خداوند عالم و عادل و عزیز
ملت شریف ایران و شهروندان عزیز استان تهران
خدمت یکایک شما سلام عرض می‌کنم و سپاسگزار مهربانی‌ها و قدرشناس بردباری‌هایتان هستم.
بار دیگر در آستانه انتخابات مجلس خبرگان قرار داریم. واقعیت این است که این مجلس مهمترین نهاد انتخابی ایران برای سرنوشت‌سازترین انتخاب ملی است چرا که مطابق قانون اساسی:
مقام رهبری به عنوان شخصیت اول کشور که دارای وظایف و اختیارات منحصر‌به‌فردی است از جمله: فرماندهی کل نیروهای مسلح، اعلان جنگ و صلح و بسیج نیروها، تعیین سیاست‌های کلی نظام و نصب و عزل عالی‌ترین مقامات کشور و لشگری؛ توسط همین مجلس انتخاب و تعیین می‌شود.
من به عنوان کسی که بیشترین دوران عمر خود را به عنوان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی، خبرگان رهبری و ریاست‌جمهوری خدمت کرده‌ام، همچون همه شما در مقابل این انتخاب دشوار قرار دارم که سکوت و عدم مشارکت را برگزینم یا با علم به همه محدودیت‌ها، با عمل به وظیفه حضور و ضرورت عدم فاصله از نظام، حجت را بر خود و دیگران تمام کنم. در این مهم بسیار اندیشیدم و سرانجام دیدم که نمی‌توانم در این شرایط حساس ملی و منطقه‌ای، کنج عافیت و عزلت را بر میدان انتخاب و رقابت ترجیح دهم. وظیفه خود دانستم که با ثبت‌نام در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، حرکت در مسیری سخت و ناهموار را آغاز نمایم.
در ابتدای این مسیر از همه مجریان و ناران محترم انتظار دارم که به دور از حبّ و بغض‌های جناحی و با بی‌طرفی کامل نسبت به انجام وظایف قانونی خود اقدام نمایند. عبرت از تجربیات تلخ قبلی در جفا به برخی شخصیت‌ها باید چراغ راه این دوره از انتخابات باشد.
اما ادامه مسیر در دستان شماست. اگر شما هم مانند من پس از سال‌ها تجربه تلخ و شیرین به این نتیجه رسیده‌اید که «ایران» سهم مشاع ایرانیان است و یکدست‌سازی و انحصارطلبی یکی از عوامل براندازی دو اصل مشروعیت و کارآمدی نظام است و اگر باور دارید که ایستادگی در برابر زیاده‌خواهان، تلاشی ممکن برای بازگرداندن آینده به ایرانیان است، آنگاه با این انتخاب سرنوشت‌ساز روبرو خواهید بود که آیا - به عنوان عضوی از اکثریت واقعی جامعه - مایلید تا حد امکان در سرنوشت جمعی خود فعالانه مشارکت کنید یا اینکه تسلیم انفعال و یأس می‌شوید و آینده خود و فرزندانتان را به اقلیتی، مدعی اکثریت، واگذار می‌نمایید.
ممکن است بخشی از جامعه روی بگرداند و ناامید باشد؛ اما رسالت اکثریت، بن‌بست‌شکنی است. برای بن‌بست‌شکنی باید از دوگانه‌ی خانه و خیابان فراتر رفت و به انتخاب‌های پیش رو اندیشید. خانه‌نشینی حتی به هنگام مظلوم واقع شدن، بازگشت به عقب است و خیابان‌گزینی حتی به وقت محق بودن، فراخواندنِ ناپایداری است.
ویژگی شما مردم هوشمند، باورمندی به معجزه‌ی لحظه‌های سرنوشت‌ساز، و نقش‌آفرینی در نقاط عطف تاریخ است. قرار نیست که این ملت در حیاتی‌ترین تصمیمات خود سهیم نباشد. قرار نیست که عدم قطعیت، قطعی‌ترین توصیف آینده کشور باشد. رأی دادن ولو فقط به حداقل گزینه‌های مطلوب و ممکن، مطالبه‌ای مدنی با بلندترین صداست؛ که حتی گوش‌های ناشنوا را ناگزیر از شنیدن می‌کند.
حسن روحانی
۲۰ آبان ۱۴۰۲»